Hij speelt Cedric in Familie en Jan in de spektakelmusical 14-18, maar de rol van papa bleek hem vanaf dag één op het lijf geschreven. ‘Een luier verschonen ging zo vlot, dat ze in de kraamkliniek niet konden geloven dat Lyo mijn eerste kindje was.’ Is een trouwe lezer van ons magazine Brieven aan Jonge Ouders én zit met plezier op onze praatstoel: Yanni Bourguignon (26). We babbelden met Yanni vlak voor de geboorte van zijn zoontje Joey.

Tromgeroffel

Je dochtertje Lyo is nu vijftien maanden. Hoe reageerde je toen je ontdekte dat Kelly zwanger was?

Yanni Bourguignon: ‘Toen bleek dat Kelly een paar dagen overtijd was, deden we thuis een test. Het ging heel gemoedelijk. Zij zat op het toilet en ik was intussen aan het ratelen en beweerde dat het sowieso vals alarm zou zijn. Maar toen draaide Kelly die test om en werd het even stil. “Euh Yanni, wat betekent het als er twee streepjes staan?” Ik ben toen blijkbaar lijkbleek geworden, ik kon geen woord uitbrengen. We hadden het niet gepland, ik was amper 23, maar ik moest er geen seconde over nadenken: natuurlijk wou ik dat kindje! Dolblij was ik, ik zou papa worden!’

LEES OOK > Een positieve zwangerschapstest, het begin van een spannende rit

Hoe heb je de zwangerschap beleefd?

Yanni Bourguignon: ‘De dag na de zwangerschapstest ben ik een boek gaan kopen over wat je als toekomstige papa moet weten. Dat boek was opgedeeld in zwangerschapsweken en heeft mij echt geholpen om niet te stressen.

Ik ben ook altijd meegegaan naar de controles bij de gynaecoloog. Toen die op een bepaald moment vroeg of we het geslacht wilden weten, dacht ik met mijn musicalgeest dat er een heel theatrale scène zou losbarsten, met muziek en tromgeroffel en een sterke spanningsopbouw. Maar wat volgde, was een heuse anticlimax. “Willen jullie het weten?” – “Euh, ja.’”– “Het is een meisje.” – “Oké, ça va.” (lacht)’

En de bevalling zelf, was die wat theatraler?

Yanni Bourguignon: ‘Er kwam alleszins muziek bij kijken, want ik had een playlist samengesteld om tijdens de arbeid op de achtergrond af te spelen. Het eerste nummer was I’m coming out, toepasselijk toch? (glimlacht) De geboorte van Lyo was in één woord magisch, de tranen liepen over mijn wangen. Er kwamen ineens een hoop pure emoties naar buiten. En ja, binnenkort mag ik dat voor een tweede keer meemaken, wat een voorrecht!’

Natural born daddy

Voor het eerst papa worden kan heftig zijn. Hoe kijk je terug op dat eerste jaar met Lyo?

Yanni Bourguignon: ‘Ik vond vooral de eerste drie maanden pittig. Kelly en ik moesten als koppel op zoek naar een nieuw evenwicht: heel ons leven draaide rond Lyo, we babbelden alleen nog maar over haar. Op den duur dreigden we elkaar wat kwijt te raken.

Voor de rest verliep alles vrij vlot, ik heb blijkbaar een natuurlijke aanleg om voor een baby te zorgen. Nu ja, ik speelde bij Familie al eens een verhaallijn waarin ik een kind had, dus ik had al wat kunnen oefenen. (trots) In de kraamkliniek ging het verschonen van Lyo’s luier zó vlot dat ze niet konden geloven dat ze mijn eerste kind was!’

LEES OOK > Relatie na de baby: niet altijd simpel

Hebben jullie makkelijk opvang kunnen vinden voor Lyo?

Yanni Bourguignon: ‘Niet echt, we hebben lang moeten zoeken. Omdat ikzelf als kind opgevangen was in een huiselijke sfeer, ging mijn voorkeur uit naar een onthaalmoeder. We hebben ontzettend veel geluk gehad dat we effectief iemand vonden. En wat voor iemand! Onze onthaalmoeder is een heerlijke vrouw, een extra oma voor Lyo. Ze kan jammer genoeg maar drie dagen per week voor opvang zorgen, dus de andere dagen komt er flink wat puzzelwerk aan te pas, zeker omdat we allebei onregelmatige werkuren hebben. Gelukkig werkt mijn mama halftijds en kan zij al eens inspringen.’

‘Ik was amper 23, maar moest er geen seconde over nadenken: natuurlijk wou ik dat kindje!’

En hoe zit het met de taakverdeling in huis?

Yanni Bourguignon: ‘Da’s echt fiftyfifty bij ons. Zonder concrete afspraken te maken, hebben Kelly en ik daar een heel natuurlijke flow in gevonden: “Oké, jij bent vandaag later thuis, dus ik zal koken.” Kelly stopt Lyo ’s avonds in bed en intussen ruim ik het speelgoed op dat verspreid ligt over het hele huis. Wie ziet dat de wasmand vol is, brengt ze naar beneden en stopt de was in de machine. De ene dag staat Kelly op, de andere ik. Behalve als ik zie dat zij nog te moe is of zo, dan neem ik het over van haar. Het is niet van: “Ah nee hé, het is jouw dag vandaag!”’

Eerste hulp bij ouderschap

Maak je je soms zorgen om de toekomst van je kroost?

Bekende vader Yanni Bourguignon: ‘Vooral die eerste maanden vond ik best pittig’

Yanni Bourguignon: ‘Sowieso. Ik probeer niet constant te denken aan alle wereldproblemen, want dan zou ik een verzuurde mens worden. Ik maak me vooral zorgen over bepaalde aspecten van hun opvoeding. Neem nu sociale media en schermtijd: ik kan niet teruggrijpen naar hoe mijn ouders daarmee omgingen, want dat was toen nog niet zo’n issue. Hoe grijp ik in als ze ooit online gepest worden? En ik vind het positief dat elke genderidentiteit en geaardheid nu aanvaard wordt, maar wat als mijn kinderen zeggen dat ze non-binair zijn? Hoe kan ik hen dan helpen?’

LEES OOK > Wegwijs in de wereld van LGBTQI+: ‘Het allerbelangrijkste is luisteren’

Wel, blijf vooral lid van de Gezinsbond, wij informeren je met plezier!

Yanni Bourguignon: ‘(glimlacht) Oké, zal ik doen! Ik lees jullie magazine Brieven aan Jonge Ouders trouwens heel graag! Geweldig dat die boekjes meegroeien met je kind, ik vind er vaak geruststelling in: “Oef, het is normaal wat Lyo nu doet!”. Kelly is zondag nog naar een tweedehandsbeurs van de Gezinsbond gegaan en heeft er speelgoed gekocht. Jullie zijn goed bezig!’

Dankjewel, ik geef de complimenten door!

Centen en bakstenen

Welke dromen heb je voor je kroost?

Yanni Bourguignon: ‘Dat ze iemand mogen ontmoeten met wie ze hun leven willen delen. Maakt niet uit wie, als ze maar gelukkig zijn met die persoon. Daarnaast hoop ik dat ze een job vinden waarbij het niet voelt alsof ze MOETEN gaan werken. Ze hoeven van mij geen spectaculaire dingen te doen, zolang ze maar een dak boven hun hoofd hebben en genoeg verdienen om alle rekeningen te betalen.’

Iets wat vandaag voor heel wat gezinnen niet evident is, dat bleek onlangs nog uit de resultaten van onze Gezinsbarometer…

Yanni Bourguignon: ‘Het is inderdaad niet simpel. Ik ben enorm blij met het huis dat Kelly en ik hier gevonden hebben, maar wonen is bijna onbetaalbaar geworden. Al onze centen zitten in de bakstenen die je hier ziet. Als de verwarmingsketel het morgen begeeft, zitten we met een probleem. Van zulke dingen kan ik echt wakker liggen, niet alleen voor mijn eigen kinderen, maar ook voor mijn generatie in het algemeen.’

Misschien nog even over de fijne job die je je kinderen toewenst: mogen ze ook acteur worden van jou?

Yanni Bourguignon: ‘Als ze daar blij van worden: waarom niet? Ik zal er hen wel verdomd hard op wijzen dat ze ‘r waarschijnlijk niet genoeg mee gaan verdienen, dat het een instabiele stiel is en dat de plaatsen beperkt zijn. Heel wat mensen hebben een fout beeld van acteurs: wij zijn zeker geen grootverdieners. Dus euh… Als ik er zo over nadenk… Laat mijn kinderen dan toch maar een andere job kiezen! (lacht)

‘Onze taakverdeling is echt fiftyfifty. Kelly en ik hebben daar een heel natuurlijke flow in gevonden’

Ik heb het geluk dat ik bij Familie wat werkzekerheid heb én dat ik het nog altijd ontzettend graag doe. Binnenkort speel ik in de musical 14-18, dat wordt pittig maar ook enorm plezant. Ik heb al mooie dingen mogen doen in mijn carrière, maar ik besef dat Kelly in haar job als advocaat ook ambities wil waarmaken. Dus het wordt een beetje zoeken hoe we dat gaan aanpakken.’

Tot slot: wat vind je belangrijk om mee te geven aan je kinderen?

Yanni Bourguignon: ‘Verdraagzaamheid voor alles en iedereen. En als ik hen ook nog eens kan opvoeden tot kritische, maar aangename mensen, is mijn opdracht volbracht. Voor de rest: dat ze maar heel hard genieten van het leven en van alles wat het te bieden heeft, dat doen Kelly en ik ook. Dit gezegd zijnde… Voor jou ook een glas wijn?’

Nooit tijdens de job, Yanni. Anders graag. Op de gezondheid van jullie alle vier!

Foto’s: Kristof Ghyselinck

Dit artikel verscheen in april 2024 in De Bond, het ledenblad van de Gezinsbond. De Bond kan ook bij jou (gratis!) in de bus vallen. Het enige wat je hoeft te doen, is lid worden. Nieuwtjes en activiteiten van de Gezinsbond meevolgen kan ook via FacebookTwitter en Instagram.

Gepubliceerd op: 25/04/2024