Mama Nele houdt een dagboek bij over de prille avonturen met haar dochtertje. Nadat ze negen maanden naast Nele heeft geslapen, verhuist haar baby nu naar haar eigen kamer.
Samen slapen
Toen mijn eerste dochter geboren werd, wilde ik de eerste nacht niet slapen. Ik wilde geen enkel moment missen, geen enkele beweging, geen enkel kreetje of zuchtje. Drie jaar later besef ik dat ik toen beter wel geprofiteerd had van de slaap die me nog gegund werd, want met nog een baby erbij staat ‘slapen’ ondertussen heel hoog op het to-dolijstje.
Ik herinner me nog dat ik mijn eerstgeborene heel voorzichtig bij me in bed nam, dat was het enige dat juist voelde. Maar tegelijk had ik schrik. Want wat als ik op haar zou rollen? Wat als ze onder het deken zou zakken? Wat als ze uit bed zou vallen? Wat als ze nooit van haar leven nog zonder mij zou willen slapen?
Ik zocht naar redenen om dat samen slapen te rechtvaardigen, voor mezelf en voor anderen. Want iedereen heeft wel een mening klaar over samen slapen.
LEES OOK > Veilig samen slapen, een goed idee?
Mijn baby in haar eigen kamer
Al heel snel bleek echter dat het niet ons ding was. Zij sloeg ’s nachts te wild rond met al haar ledematen, ze protte luid, snurkte en gaf te vaak terug in mijn decolleté. Ik had een enorme drang om haar dicht bij mij te hebben, maar de drang om zelf wat te slapen bleek nóg groter. Uiteindelijk heeft ze negen maanden naast me in een co-sleeper geslapen. Samen maar apart.
En met de tweede dochter is het net hetzelfde gegaan. Nadat ze negen maanden in mijn buik heeft gezeten en negen maanden naast me heeft gelegen, verhuist mijn baby nu naar haar eigen kamer. Een overgang die voorlopig vlot gaat, voor iedereen.
Mijn dochters liggen ’s nachts niet meer bij mij, maar ’s morgens komen ze er wel vaak bij liggen. Op trage dagen, wanneer er niet geslapen, maar gesnoezeld wordt. Het beste? Ik wil het niet eens meer rechtvaardigen.
Mama Nele
(Hasselt, mei 2022)
LEES OOK > Van co-sleeping naar je baby alleen laten slapen: zo pak je dat aan
Alle dagboeken van Nele kan je hier nalezen. Ook papa Christophe schrijft een dagboek.
Dit dagboek is eerder verschenen in Brieven aan Jonge Ouders, het gratis tijdschrift voor alle ouders. Pas bevallen of nog in verwachting? Schrijf je hier in om deze razend interessante reeks gratis te ontvangen. Voor ouders van kindjes tot 18 maanden zijn er ook de NieuwsBrieven aan Jonge Ouders, elke maand in je mailbox.
Gepubliceerd op: 29/08/2022, laatste update op: 14/10/2022