Lieve Elias,
Het enige wat ik echt consequent deed in de eerste 6 maanden van het leven van je broer was permanent mijn adem inhouden.
Als hij sliep, hield ik mijn adem in voor de uren die kwamen waarin hij niet zou slapen.
Als hij niet huilde, hield ik mijn adem in voor de uren waarin hij het wel zou doen.
Tijdens het weekend hield ik mijn adem in voor de dagen die kwamen waarin ik alleen voor hem zou moeten zorgen.
Als ik eens rustig kon eten omdat hij toevallig sliep, hield ik alvast mijn adem in voor de volgende maaltijd waarin ik dat niet zou kunnen doen.
Slapen bij mama
Al de verschillende adviezen sloegen me uit mijn lood. Het voelde bijvoorbeeld erg natuurlijk voor mij om Kasper vast te houden terwijl hij dutjes deed, maar waarschuwingen dat hij nooit zelf in slaap zou leren vallen, deden me soms twijfelen.
Ik hield hem vast, urenlang, maar die vervelende stem op de achtergrond die me zei dat ik het vast allemaal verkeerd deed – die was er altijd.
LEES OOK > Hulp vragen is geen schande
Andere vragen
Ook bij jou stel ik me veel vragen die eerste weken. Het zijn andere vragen dan bij Kasper, maar het zijn er net zo goed veel.
Hoe gaat het zijn?
Hoe zal je broer reageren? Gaat hij het leuk blijven vinden zoals nu?
Ga je kleine babykwaaltjes hebben?
Zul je een huilbaby zijn?
Ga ik het kunnen, zo moederen over twee kleine kindjes?
Wanneer ga ik nog eens kunnen slapen? En hoe lang zal dat dan zijn?
Doe ik het wel goed allemaal?
LEES OOK > Als je peuter grote broer of zus wordt
Refluxalarm
En jij, lieve schat, jij gaf plots terug. In een gulp kwam het eruit. Je hing helemaal onder de melk en ik en de helft van het meubilair ook.
Ik schrok, want dat was ik niet gewend. De refluxsirene maakte veel lawaai in mijn hoofd en ik vroeg me meteen af of je pijn had.
Gelukkig heb ik een fantastische vroedvrouw die me toevallig al mijn halve leven kent. Ze vertelt me hoe ik je kan helpen (rechtop houden en genoeg slabben kopen bijvoorbeeld) en hoe we zo de reflux hopelijk zonder medicatie onder controle kunnen houden.
Verder drukt ze me op het hart om ook elke dag even wat tijd te nemen voor mezelf – en ‘douchen’ telt daarbij niet mee.
Quality time
Wat mij altijd helpt als er even wat te veel in mijn hoofd zit, is buiten zijn en bewegen. En dus glip ik er elke avond even tussenuit met Kasper.
Ik laat je achter bij je papa, die heel blij is met wat exclusieve tijd met zijn jongste zoon. Dan zet ik Kasper achter op de fiets en ik trap mijn hoofd leeg terwijl hij de koeien in de wei aanwijst.
Hij geniet zichtbaar van de quality time waarin hij mij helemaal voor zichzelf heeft. We gaan even samen op een bankje zitten en we delen een stuk Kinderchocolade. Dat betekent dat hij de chocolade krijgt en ik het papiertje.
Ik merk dat mijn hoofd stilaan weer leeg is, want ik ben mezelf even geen werkpunten aan het opleggen. Dat zal straks vast wel weer anders zijn, maar nu dus even niet. Ik geniet van de rust – om me heen en in mijn hoofd.
LEES OOK > Waarom het goed is om me-time in te plannen, ook al is je keuken ontploft
Ademen
We vertrekken weer naar huis. Daar wacht de avondrush op mij. Kind één wassen en in bed stoppen. Zelf gauw douchen. Flesjes wassen en steriliseren. Speelgoed opruimen. Kleren klaarleggen.
Kind twee troosten als krampjes het hem lastig maken. Flesjes geven. Kindje rechtop houden. Anders dan bij Kasper ben ik minder bang bij jou.
Ik kan het. Niet altijd even goed en het gaat niet altijd even gemakkelijk, maar ik voel me wel zekerder.
En op momenten dat ik denk dat ik het niét kan (en die zijn er werkelijk dagelijks), dan probeer ik mijn eigen beste vriend te zijn. Die fluistert dan: ademen.
LEES OOK > Alle dagboeken van Elias
Over mama Saar
Saar woont in het bronsgroene eikenhout van Limburg. Ze is getrouwd met Wout en samen hebben ze twee zoontjes (Kasper en Elias) en een poes (Dorus).
De tijd waarin Saar niet aan het werken of aan het opvoeden is, houdt ze zich bezig met muziek, lezen en schrijven. Dat doet ze bijvoorbeeld op haar eigen plekje op het wereldwijde web, de blog Paardensaartje.
In het echte leven geeft ze les aan de PXL Hogeschool in Hasselt. Met veel passie en liefde voor het vak helpt ze daar kleuterleid(st)ers opleiden.
Dit dagboek wordt exclusief online gepubliceerd. Smaakt het naar meer? Af en toe publiceren we ook een dagboek uit Brieven aan Jonge Ouders, het gratis tijdschrift voor alle ouders. Pas bevallen of nog in verwachting? Schrijf je hier in om deze razend interessante reeks gratis te ontvangen. Voor ouders van kindjes tot 18 maanden zijn er ook de NieuwsBrieven aan Jonge Ouders, elke maand in je mailbox.
Gepubliceerd op: 30/01/2018, laatste update op: 09/02/2022Tags: dagboek Elias