Die eerste brede tandeloze glimlach, die is van een buitenaardse schoonheid. Die eerste lach doet alles vergeten, ja, zelfs die vreselijke persweeën, ellendige krampjes en slapeloze nachten.
Meestal gebeurt het ergens tussen de vierde en de achtste week. Je baby kan zijn oogjes al wat langer op één plek fixeren en hij vindt het zo leuk om jouw gezicht aandachtig te bestuderen.
En dan komt het… de oogjes beginnen te fonkelen en jaaa, was dat een eerste lach? Die eerste brede glimlach zonder tandjes is de zon en maan tegelijk. Die gaat van kop tot teen en weer terug!
De eerste lach: ‘Beste medicijn tegen vermoeidheid’
‘Het eerste lachje van onze zoon. Ik keek er zo hard naar uit’, vertelt Sielke. ‘Eindelijk was er een vorm van communicatie die voor mij duidelijk was: hij vindt het leuk!
Een hemelsbreed verschil met die ontelbare huilmomentjes waarbij het telkens gissen was waarom.
Het eerste lachje kwam na de zoveelste moeilijke nacht en het maakte de vermoeidheid echt dragelijker. Het werd mijn beste medicijn tegen hoofdpijn.
Het is eigenlijk moeilijk te beschrijven hoe groot zo’n klein lachje kan zijn, en hoeveel het kan goedmaken.’
LEES OOK > 5 podcasts voor prille ouders
‘Ik heb zeker honderd foto’s genomen van die eerste lach’
Ook Fatma krijgt pretlichtjes in de ogen als ze terugdenkt aan dat eerste lachje.
‘Ik denk dat ik wel 100 foto’s heb genomen, en ik heb die meteen doorgestuurd via WhatsApp naar familie en vriendinnen. De hele wereld moest dit zien!
Door de coronamaatregelen hebben veel mensen uit mijn dichte omgeving het lachje van mijn zoon nog niet in real life gezien, en dat vind ik wel spijtig.
Want als ik het op commando probeer via videochat, dan doet hij het niet natuurlijk (lacht).’
‘Zo speciaal, zeker ook voor de zusjes’
‘Die eerste lachjes zijn zo speciaal hé!’, lacht ook Josephine. ‘Het is zo fijn om eindelijk interactie te hebben.
Perfecte timing ook, want die lachjes komen net op het moment dat die eerste golf van vermoeidheid écht toeslaat.
Voor de grote zussen startte hier ook een leuk nieuw hoofdstuk. Baby’s slapen vooral en dat was in het begin misschien wel een kleine ontgoocheling.
Die lachjes vonden de zussen fantastisch. Op een bepaald moment werd het hier echt een wedstrijd wie haar het hardst kon doen lachen.
Dan stonden ze hier allemaal rond het park gekke bekken te trekken. (lacht).’
LEES OOK > Waarom knuffelen zo belangrijk is voor kinderen
‘Als papa voelde ik voor het eerst een échte verbondenheid’
Ook voor papa’s is het zo’n bijzonder moment.
‘Wat is er mooier dan een lachje?’ vertelt Wouter. ‘En het is niet alleen dat lachje, maar vooral die oogjes die meelachen.
Het is misschien zelfs de eerste keer dat ik me echt verbonden voelde met mijn dochter. Tot dan had ik toch vooral het gevoel dat het mama was die ze nodig had – en dat is volstrekt normaal hé.’
LEES OOK > Dagboek papa Karel-Willem: ‘Alle clichés over het vaderschap kloppen’
‘Een meesterlijke zet van moeder natuur!’
Kasper: ‘Zoals de meeste ouders kenden wij ook slapeloze nachten. De ene na de andere…
Hoe harder de vermoeidheid erin hakt, hoe meer uitgeput en afgestompt je raakt. Het klemt zich vast op jezelf, op je relatie en het teistert bijna je hele bestaan.
Maar wanneer die kleine drie kilo cellen met armpjes en beentjes de mondspiertjes spant, ook al heb je werkelijk geen flauw idee waarom, dan verdampt alle mistroostigheid en is er alleen nog onvervalst geluk (lacht).
Zo’n babylach moet moeder natuur haar meest meesterlijke move zijn!’
LEES OOK > Mama’s van een tweeling aan het woord: een half jaar handen te kort
Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Daarom krijg je als jonge ouder gratis ‘Brieven aan Jonge Ouders’, een tijdschrift van de Gezinsbond boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Ook kan je je inschrijven voor onze maandelijkse nieuwsbrief die perfect de leeftijd van je kindje volgt. Schrijf je hier snel in!
Gepubliceerd op: 19/11/2020, laatste update op: 15/02/2021