Terrible Two
O jee … We zitten in de ‘Terrible Two’-fase. Het gebrek aan slaap is sowieso al lastig, maar nu wordt het echt te gek. Alles – écht ALLES – is een strijd. Gaan wandelen? Dan wil Suzanne altijd de andere richting uit.
Maar één chocolaatje krijgen? Dat is reden genoeg om alle medewerking te staken. Choco eten? Doen we vanaf nu blijkbaar met ons volledige gezicht. Bestek gebruiken is niet meer weggelegd voor mejuffrouw Suze.
En in de auto moet je blijkbaar schreeuwen als je eruit wil. Haar oren zijn er nog wel, maar ze werken soms niet. Een andere luier aandoen draait steevast uit op een worstelpartij met mama. En het woord ‘slapen’ triggert alle mogelijke emoties.
Als klap op de vuurpijl kan ze een echte huilbui tegenwoordig perfect imiteren … Kortom, drama is nu dagelijkse kost in ons leven!
‘Suzanne kijkt altijd uit naar de komst van pleegzus Fien’
LEES OOK > Hoe word je bewust alleenstaande moeder?
Weekendroutine
WeekendroutineIn Aalst is 11 november een echte feestdag: Sint-Maarten komt langs! Ik zie het als een lichtpuntje, want ik ben nieuwsgierig naar haar reactie op het nieuwe speelgoed.
Terwijl Suzanne slaapt, zet ik alles stilletjes klaar: de chocoladefiguren, een paar boekjes, verf om in bad mee te spelen, een bedje voor de pop en een letterpuzzel.
Maar ’s morgens is Suzanne volledig van de kaart. Ze wil geen chocolade eten en kijkt zelfs niet naar het speelgoed. Eigenlijk wil ze gewoon onze normale weekendroutine volgen: rustig wakker worden en daarna melk drinken terwijl ze wat tv-kijkt en knuffelt met mama. Ik laat het zo, want haar humeur blijft beneden peil.
Gelukkig beleeft ze ’s middags wel veel plezier tijdens de Pietenwandeling door onze stad. Als we nadien thuiskomen, wil ze de nieuwe letterpuzzel graag proberen. Oef!
LEES OOK > BAM Kristien over haar zwangerschap: ‘Het enige wat lukt is slapen en overgeven’
Pleegzusje
De kerstperiode verloopt gelukkig vlotter. Pleegzusje Fien komt langs en blijft wat langer. Ook al is er door het coronavirus geen groot familiefeest, Fien maakt alles gezelliger.
Ik ben duidelijk niet de enige die haar mist wanneer ze niet bij ons verblijft. Het valt me op hoe Suzanne telkens uitkijkt naar haar komst.
Zodra Fien op vrijdagavond door de voordeur stapt, wordt ze in de gang onderschept door Suzanne. Daar staat gelukkig een bank waarop ze voluit kunnen knuffelen. Want langer wachten is héél duidelijk geen optie.
LEES OOK > Column bewust alleenstaande mama Kristien: ‘Suzanne noemt elke man nu papa’
Mama Kristien
(Aalst, november & december 2020)
Foto’s: Kristien
Dit artikel is eerder verschenen in Brieven aan Jonge Ouders, het gratis tijdschrift voor alle ouders. Pas bevallen of nog in verwachting? Schrijf je hier in om deze razend interessante reeks gratis te ontvangen. Voor ouders van kindjes tot 18 maanden zijn er ook de NieuwsBrieven aan Jonge Ouders, elke maand in je mailbox.
Gepubliceerd op: 09/09/2021Tags: brieven aan jonge ouders