Met kinderen op restaurant gaan, kan een uitdaging zijn. Lang stilzitten is er niet bij, er wordt al eens gemorst en er sneuvelt ook wel eens een glas. Voor de brave kinderen geeft een wijnbar in Italië nu een korting. Klinkt goed maar… willen we dat wel?

De wijnbar is niet de eerste, en wellicht ook niet de laatste, die brave kinderen korting geeft. Een restaurant in Washington deed het ook, en zelf haalde uitbater Antonio Ferrari het idee bij een restaurant in Miami.

Zijn frustratie klinkt restaurantbezoekers bekend in de oren: de kinderen zijn luid, rennen rond, laten dingen vallen of morsen. ‘Sommige ouders vinden dat het restaurant publiek terrein is, en dat hun kinderen mogen doen wat ze willen, maar ik ben wel verantwoordelijk!’

Onder controle

Dat kinderen de boel op stelten zetten of dingen stuk maken in een restaurant is niet oké. Maar een beloning voor de ouders als de kinderen braaf zijn (of ‘wel goed opgevoed’, zoals andere media het verwoordden), is dat ook niet.

Zo’n beloning geeft sterk de indruk dat ouders altijd, in elke omstandigheid en situatie, het gedrag en temperament van hun kinderen op elke leeftijd in de hand hebben. Dat ‘brave’ kinderen goed opgevoed zijn en alle andere niet.

Dat is niet zo.

LEES OOK > Met de kinderen op restaurant: zo hou je het gezellig

De factor geluk

Het begint met het temperament van het kind zelf: sommige kinderen zijn van nature wat de maatschappij ‘braaf’ of ‘flink’ noemt. Andere kinderen zijn dat niet of minder.

Soms past de opvoedingsstijl van de ouder bij het kind. Dan is het gemakkelijker om op de ‘juiste’ momenten een goede wisselwerking te hebben tussen ouder en kind. Die ‘match’ tussen kind en ouder geldt misschien al niet meer voor broer of zus.

En dan is er nog de factor ‘geluk’ of pech. Elke ouder weet dat er momenten zijn waarop het karakter of humeur van het kind de bovenhand haalt. Het is een beetje ziek of moe, er is vakantie of spannende activiteit in het vooruitzicht of het heeft er geen zin in.

Roepen en dreigen

Dat zijn die momenten waarop het zweet je uitbreekt, waarop je roept tegen je kind of extra streng doet. Je weet best dat dat niet werkt maar je moet toch iets doen om de omstaanders duidelijk te maken dat je ingrijpt.

Het zijn momenten waarop je loze bedreigingen uit (wat je kind evengoed weet als jij) en zowel ouder als kind de pedalen verliezen.

Dat zijn de momenten waarop Je wéét dat anderen denken: ‘Waarom neem je je kinderen mee op restaurant als ze zich niet kunnen gedragen?’

LEES OOK > Broken cookie-fenomeen: ‘De aanleiding maar niet de reden van een driftbui van je kind’

De waarheid

De waarheid is dat het klierige kind zich meestal wél gedraagt op restaurant. Maar niet altijd. Soms heb je pech, soms zit het mee. Dat is lang niet altijd de verdienste van de ouders.

Ik heb ook al eens een compliment gehad voor het goede gedrag van mijn driejarige zoon op een lange vlucht. Ik wist niet wat ik ermee moest: het kind had acht van de tien uur liggen slapen en de rest van de tijd ging op aan eten en filmpjes kijken. Heb ik daar verdienste aan? Nee, ik heb gewoon geluk gehad.

Net zoals de ouders van die brave kinderen wellicht geluk hebben gehad. Geluk met een van nature rustig kind, geluk dat ze het geld hebben om het kind voor een scherm te zetten, geluk dat het kind net die dag voldoende geslapen had om niet humeurig te zijn maar niet zoveel dat het hyperactief was. Is het dan eerlijk dat ze daarvoor ‘beloond’ worden?

Volg de Gezinsbond ook op FacebookTwitter en Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en activiteiten. Lid worden van de Gezinsbond kan hier.

Gepubliceerd op: 01/03/2017, laatste update op: 06/07/2022

Tags: , , , ,