De harmonie en schermen. Voor Torin Overbergh (19) zijn dat de voornaamste hobby’s in zijn vrije tijd. Maar daarnaast besteedt deze Leuvense student logopedie een groot deel van zijn weekends en vakantiedagen aan het jeugdatelier van de Brugse vzw Oranje, een onderdeel van Vrijetijdspunt. Daar werkt hij als animator en is hij de trekker van activiteiten voor kinderen met en zonder een beperking.
Vanwaar de keuze om animator in het jeugdwerk te worden?
‘Ik maak graag plezier met een groep mensen en in het jeugdwerk krijg je daar alle kansen toe. Uit mijn eigen kinderjaren weet ik hoe belangrijk het is om met toffe moni’s op vakantie te kunnen gaan. Ik had altijd veel bewondering en respect voor de leidersploeg.
Nu geef ik als animator (een attest dat je ook via AFYA kunt verkrijgen, red.) op mijn manier iets terug aan kinderen. Voor mij draait het bij vrijwilligerswerk nu eenmaal om bepaalde idealen die je in de praktijk wil brengen.’
LEES OOK > Met Ayssa (22) op animatorcursus: ‘Het is boeiend en vermoeiend’
De klok rond
Je engageren voor een inclusieve jeugdbeweging als Oranje, het lijkt niet zo vanzelfsprekend.
‘Ik moet eerlijk bekennen dat ik daar eigenlijk nog niet zoveel over nagedacht heb. Ik leerde Oranje via mijn zus kennen en het leek me wel boeiend. Ik hou van zo’n sprong in het onbekende en als het mij bevalt, ga ik ermee door.
‘Voordien kende ik de leefwereld van iemand met een beperking niet, dat was voor mij dus helemaal nieuw’
Zo ben ik trouwens ooit ook betrokken geraakt bij de jaarlijkse sinterklaas- en paasactiviteit van de Gezinsbond in mijn dorp. Met een moeder in het bestuur rol je daar als vanzelf in …’
Hoe pak je het aan om kinderen met een beperking een leuke ontspanning te geven?
Hoe pak je het aan om kinderen met een beperking een leuke ontspanning te geven?‘Het begint natuurlijk met te bekijken welke spellen op hun maat zijn, maar voor mij is dat nu niet meer zo moeilijk. Intussen schud ik als het ware allerlei spelletjes uit mijn jas (lacht).
De uitdaging bestaat erin om hen de klok rond aandacht te schenken. Als er iets gebeurt, moet je ervoor zorgen dat je in de buurt bent.
Bij sommige kinderen met een grote zorgbehoefte ben je ook tijdens het spel een-op-een met hen bezig. En we houden er wel rekening mee dat iedereen kan meespelen, ook wie bijvoorbeeld in een rolstoel zit.’
LEES OOK > AFYA-kamp voor kinderen met autisme: ‘Onze zoon werd volledig meegezogen in het kampverhaal’
Lach van een kind
Wat krijg je ervoor terug?
‘Als ik kijk naar wat dit engagement voor mij betekent, denk ik spontaan aan de lach op het gezicht van de kinderen. Dat zijn van die kleine gelukjes waarvoor je het doet. Ook de dankbaarheid van ouders van een kind met een beperking, die is onbeschrijflijk.’
Wat heb je door je vrijwilligerswerk al bijgeleerd?
‘In de eerste plaats allerlei praktische vaardigheden. Dat was al zo in mijn middelbareschooltijd in het leerlingenparlement. Echt belangrijke beslissingen met grote gevolgen hoefden we toen niet te nemen. Maar je leerde er wel draaiboeken maken om activiteiten te organiseren.
‘Ik hou van een sprong in het onbekende’
Bij Oranje gaat het ook over heel wat sociale vaardigheden, zoals de manier waarop je kijkt naar mensen met een beperking. Voordien kende ik de leefwereld van iemand met een beperking niet, dat was voor mij dus helemaal nieuw.
Onze jeugdbeweging zet in op inclusie, waarmee we meteen dit signaal geven aan wie bij ons komt: iedereen hoort erbij. De kinderen zonder beperking groeien bovendien vaak op in kwetsbare gezinnen. Ouders betalen daarom bij onze jeugdbeweging niet voor een heel werkjaar, maar per wekelijkse activiteit. Op die manier maken we onze werking zo toegankelijk mogelijk.’
Foto’s: Kristof Ghyselinck
Dit artikel verscheen in juli 2021 in De Bond, het ledenblad van de Gezinsbond. De Bond kan ook bij jou (gratis!) in de bus vallen. Het enige wat je hoeft te doen, is lid worden. Nieuwtjes en activiteiten van de Gezinsbond meevolgen kan ook via Facebook, Twitter en Instagram.
Gepubliceerd op: 05/07/2021