Dagboek Jenne, kleuter: ‘Grote zus met kleine kleuterkuren’

Grote zus Jenne

Nu Mama alsmaar boller en trager door het huis waggelt omdat ze met jouw broertje in haar buik rondloopt, zoek je vooral bij mij je vertier. Met je tweeënhalf jaar begrijp je al veel. Wanneer Mama jou wilt aankleden, hol je naar mij, je Mams, om je te helpen, want ‘Mama niet pakken, Mama buikpijn’.

Na de zomer gaat je inlevingsvermogen je nog van pas komen bij de komst van je broertje. Er staat dan nog veel meer verandering op til. Je wordt niet alleen grote zus Jenne, je gaat ook voor het eerst naar school!

LEES OOK > Als je peuter grote broer of zus wordt

Zindelijkheidstraining

Om je op die grote stap voor te bereiden, nemen we nu al een eerste horde: het potje. Ooit had ik gezworen dat ik mijn kinderen nooit aan het dragen van sponzen broekjes zou onderwerpen. Er zijn echter wel meer ‘Nooitoftenimmers‘ gesneuveld sinds ik moeder ben … Sponzen broekjes dus.

Vrienden en tevens ‘Ervaringsdeskundigen der Pipi op het Potje’ raadden me massaal aan om het toch te proberen. Spons is namelijk absorberend en makkelijk uit te wassen, wat bij ongelukjes toch handig is voor ouders die niet zitten te wachten op het betere biologisch afbreekbare knoei- en kliederwerk.

Bovendien bootst zo’n broekje toch al redelijk de sensatie van een ondergeplast broekje na, zodat gretige plassertjes de mening van hun ouders al snel zullen delen: een plas kan je beter bewaren voor op het potje. En zowaar … je bent in een mum van tijd ‘droog’ zoals ouders wel eens in hun opvoedingsslang onder elkaar plegen te zeggen. Je weet wel, in de ruigere cafetariahoek van de binnenspeeltuin.

LEES OOK > Zindelijkheid bij peuters, hoe werkt dat?

‘Dag broer’

Dan breekt de dag aan dat Kobe uit de overlangse snee in de buik van Mama getild wordt. Voor ons gezinnetje staat de wereld weer even stil. Deze keer delen we met ons drietjes het magische moment dat er een nieuw leven is bijgekomen.

‘Dag broer’, zeg je al overtuigd. Je aait hem zachtjes over zijn been. We smelten. We weten op dat moment niet eens dat jij, grote zus Jenne, straks de eerste bent die Kobe zal doen schaterlachen met het kiekeboe-spelletje. En we weten dan nog niet dat de vraag: ‘Waar is Kobe?’ de meest gedraaide hit wordt die uit jouw radio zal weerklinken.

Kleuterkuren

Grote zussen groeien sneller, zo lijkt het wel. Je taalontwikkeling komt op dreef, de kleuren vinden hun weg naar jouw woordenschat én je geeft resoluut te kennen wanneer iets niet naar jouw zin verloopt, bijvoorbeeld als:

• Mams zet de fles melk een centimeter verder op tafel dan de plek die door jou was voorzien
• Mama doet eerst je rechterschoen aan in plaats van de linker zoals jij het had gepland
• Mams zit op het toilet, dus moet jij wachten totdat ik je kan komen helpen met je jasje

Ten huize ‘Jenne & Onderdanen’ wordt dit steevast op een brulconcert onthaald!

Groot lawaai uit een klein meisje

Zo ook toen je gisteren in het natuurdomein dringend van een torenhoge en steile berg wilde roetsjen met je fiets en jouw onredelijke Mams, kwaadaardig als ze is, jou ten stelligste verbood om jezelf het ziekenhuis in te trappen.

Gekrijs. Gegil. Geschreeuw. Dat zoveel lawaai uit zo’n klein mensje kan komen! Ik was de rust zelve. Althans, dat moet jij gedacht hebben, want ik bleef wel dicht in jouw buurt maar negeerde het drama volledig en begon keitjes te verzamelen, iets wat jij in betere tijden een prettig tijdverdrijf vindt.

Vanbinnen leek ik meer op de figuur van De Schreeuw, van Edvard Munch. Al dat gezeur voor elke stap die afwijkt van jouw Meesterplan, voor elk klein windje dat er scheef zit, voor alle beslissingen die jij wil maken maar die onuitvoerbaar blijken.

LEES OOK  > Eerste hulp bij peuterpuberteit

Wat ik je wil leren

Ook de meest geduldige ouder zou soms gillend willen weglopen van zoveel dagelijks tumult tijdens deze groeifase, grote zus Jenne. Wacht maar tot jijzelf misschien mama wordt …

Maar ik loop niet weg, lieverd. Ik blijf dicht bij je, tot je weer rustig bent. Want ik weet hoeveel pijn het doet als alles even tegenzit. En ik wil dat je voelt hoe ik, zelfs wanneer jij je werkelijk onuitstaanbaar gedraagt, van je hou. Altijd.

Tegelijk wil ik dat je weet dat ik dit soort gedrag niet goedkeur. En wanneer je klaar bent met spuwen op onbeklimbare hellingen en stampen tegen onvermurwbare ‘nee’s’, mag je vertellen wat je zo dwars zit, niet met gebrul maar in woordjes.

Want gevoelens mogen er zijn, Jenne, die zijn nooit fout. Maar wat je ermee doet, is wat je maakt tot wie je bent. Dat ga ik je leren.

Chloé

Dit artikel is eerder verschenen in Brieven aan Jonge Ouders, het gratis tijdschrift voor alle ouders. Pas bevallen of nog in verwachting? Schrijf je hier in om deze razend interessante reeks gratis te ontvangen. Voor ouders van kindjes tot 18 maanden zijn er ook de NieuwsBrieven aan Jonge Ouders, elke maand in je mailbox.

Tags: instapklas, instappertje zijn, kleuterkuren, naar school, voor het eerst naar school, zindelijk worden