Blogger Karel-Willem is papa van Raf en Stef, leraar Nederlands én drummer. Hij geeft een kijkje in zijn leven als jonge papa. Dit keer: het vaderschap, en hoe heerlijk het je leven helemaal overhoop gooit.
Ik heb afgesproken met Francis om de derde musketier Grégoire op te pikken en door te rijden naar een trappistenabdij. Daar willen we nog één keer samen klinken op het einde van de zomervakantie.
Nog voor hij ons huis binnenstapt, vraagt hij of Kaat thuis is, want hij wil ons iets vertellen. Ik heb meteen door wat. Ik begin te lachen: ‘We zullen er straks een trappist op drinken! Proficiat! Join the club.’
Binnenkort zijn de musketiers dus alle drie vader. Wat vliegt de tijd! Soms lijkt het alsof we gisteren nog zelf onze woensdagmiddagen opvulden met onze skateboards, een boomblaster en de muziek van Deftones.
LEES OOK > Dagboek Karel-Willem: ‘Big Brother is watching you’
Respect voor de pionier
Grégoire was de eerste, en pas nu besef ik dat het voor hem niet makkelijk is geweest. Hij was de pionier van onze vriendengroep. Degene die alle paden moest effenen.
Ik herinner me nog goed dat hij ons een filmpje toonde waarmee hij alles wilde verduidelijken, een fragment uit een comedyshow van Michael McIntyre waarin de Engelse komiek uitlegt hoe moeilijk het is om met je kinderen het huis te verlaten.
Wij begrepen het op dat moment niet goed. ‘Hoe moeilijk kan het zijn om schoentjes, jasjes en mutsjes aan te doen?’, dachten we.
Pas nu ik er zelf twee heb rondlopen begrijp ik echt wat hij ons toen wilde zeggen. Hoe lastig, vermoeiend en verwarrend vaderschap kan zijn.
Mensen zonder kinderen kunnen dat niet begrijpen. Want ook mensen zonder kinderen zijn vaak moe en komen regelmatig tijd tekort. En dat kunnen mensen met kinderen dan weer niet begrijpen.
Focus op het mooie
Meer nog dan lastig, vermoeiend en verwarrend is vaderschap ook prachtig. Het beste advies dat ik als vader-in-wording kon horen, kreeg ik van een collega toen ik hem vertelde dat Kaat zwanger was. Hij gaf me toen twee wijze lessen mee.
Ten eerste: alles zal veranderen. Ten tweede: elke periode heeft mooie en minder mooie aspecten. De kunst bestaat erin te focussen op het mooie.
Het is gemakkelijk om te klagen over slaaptekort, de pamperberg of het gebrek aan tijd. Het is beter om te genieten van de mooie momenten en die te koesteren.
LEES OOK > Dagboek Elias, 3 jaar: ‘Een derde levensjaar dat we niet gauw zullen vergeten’
Vaderlijk advies
En nu zit ik hier zelf samen met Grégoire adviezen te geven. We zitten op een zonovergoten terras, onze jongens hebben de glijbaan ontdekt en wij kunnen in alle rust genieten van een heerlijke trappist terwijl we Francis voorbereiden op het vaderschap.
Dat alles zal veranderen en dat het niet gemakkelijk is. Dat perfectie in ouderschap niet bestaat en dat de reclame je dat wel wil laten geloven. We vertellen anekdotes, putten uit onze eigen ervaringen en reiken voorbeelden aan. Toch komen we niet echt tot een handleiding.
Besluit: hij moet vooral zijn intuïtie volgen en alles op zijn eigen manier doen.
Een kind gooit je leven helemaal overhoop. Maar dat kan ook iets positiefs zijn. Sinds ik zelf vader ben geworden beleef ik alles een stuk intenser. De geboorte van een kind is misschien wel het heftigste overgangsritueel in een mensenleven.
LEES OOK > Kraambezoek beperken heeft veel voordelen
Oerkracht
Na een rockconcert sta ik samen met Francis aan de stand van de merchandising. Hij wil een poster kopen om in de kinderkamer op te hangen als herinnering aan het laatste optreden voor de geboorte van zijn zoon.
Ik begrijp hem volledig, en het is voor mij een mooie samenvatting van vaderschap: oerkracht met een sentimenteel laagje.
Maar soms is het ook ploeteren. Ik heb zelf meermaals nachtelijke ogenblikken ervaren waarop ik mijn grens bereikt had, waarop het te veel werd, waarop ik aan het breken was.
Je voelt je als vader vaker dan eens een circusartiest die tientallen borden draaiende moet houden. Maar het zwaarste gewicht op mijn schouders was de onophoudelijke verantwoordelijkheid en bekommering. Kinderen hebben geen pauzeknop.
De kern van het vaderschap
En toch. Je kan niet continu waken, beschermen en sturen. Er zit een kern van waarheid in het citaat van Kahlil Gibran: ‘Uw kinderen zijn uw kinderen niet.’ Ouderschap is vooral leren loslaten. Aanvaarden dat ze hun eigen weg gaan. Ze zien opgroeien en dat koesteren. Dat moet ik Francis zeker nog meegeven.
Papa Karel-Willem
Dit dagboek is eerder verschenen in Brieven aan Jonge Ouders, het gratis tijdschrift voor alle ouders. Pas bevallen of nog in verwachting? Schrijf je hier in om deze razend interessante reeks gratis te ontvangen. Voor ouders van kindjes tot 18 maanden zijn er ook de NieuwsBrieven aan Jonge Ouders, elke maand in je mailbox.
Gepubliceerd op: 06/08/2020, laatste update op: 15/06/2021