De zoon van tante Kaat heeft zwaar gepuberd. Niets had vat op hem. Zelfs op kot ging het niet veel beter. ‘Hij was al 25 toen ik hem volwassen kon noemen!’
Tante Kaat: ‘Nu kunnen we daar samen om lachen, maar toen … ik kan de keren niet tellen dat hij ’s nachts ontsnapte. Onze strategie? Ach schat, we hebben alles geprobeerd: van superlief naar superstreng, van wel straffen naar niet straffen, van begrijpend knikken naar keihard brullen… het droop allemaal van hem af.’
Puinhoop op kot
‘Zijn puberteit heeft ook heel lang geduurd. Na het middelbaar ging hij in Nederland studeren, en daar woonde hij op de campus met acht jongens in één groot huis, met een woonkamer en een gore keuken en een nog viezere badkamer.
Eén keer per jaar gingen we daar gezellig bij hem langs. Dan ruimde hij op en stonden de vuilniszakken met troep van weken of maanden gewoon opgestapeld in een hoek van zijn kamer. (lacht)
Ongezond? Nee hoor, fantastisch! Mensen van vandaag zijn veel te steriel, mijn zoon heeft toen zóveel weerstand opgebouwd dat hij nu nooit ziek is! (lacht)’
Geweldige periode
Tante Kaat: ‘Uiteindelijk is die puberteit ook wel een geweldige periode hoor: tieners zijn volop op zoek, kunnen al wat nadenken, komen op voor hun mening … En tja, die wispelturigheid, dat is allemaal een kwestie van chemie in hun hoofd en in hun lijf. Ze kunnen het eigenlijk niet helpen. Bij de ene duurt dat gedoe al wat langer dan bij de andere.’
Terugdenken aan mooie tijden
‘Wat mij op moeilijke momenten heel erg heeft geholpen, is terugdenken aan de goeie en leuke tijden, aan de periode dat hij een jaar of acht was. Dan zei ik tegen mijzelf: ‘Kijk, dat was een crème van een kind, en dat kind zit daar nog ergens onder het monster dat nu aan tafel zit te mokken. Ooit gaat het er terug uitkomen, het is alleen eventjes ondergesneeuwd.”
Leren van olifanten
‘Als vader of moeder kan je ook veel leren van het dierenrijk. Zeker van olifanten, onwaarschijnlijk hoeveel wijsheid in die beesten zit. Bij de olifanten heb je ook een puberteit, vooral mannetjes van twaalf, dertien jaar hebben daar last van: die zijn dan een tijdje ontzettend hevig. De andere, volwassen olifanten weten dat en laten die puber eventjes met rust: ‘Och, hij heeft het weer, het gaat wel over.’ Geweldig toch?’
‘Alles is zoveel groter dan ons eigen piepkleine gezinnetje met onze kleine zorgen van elke dag. Bekijk het even wat ruimer! Als je er bij stilstaat dat je maar een onooglijk deeltje bent van een gigantisch geheel, ga je de dingen vanzelf relativeren. Dus, als het eens wat minder vlot loopt met je pubers: denk aan de olifanten! (lacht)’
Volg de Gezinsbond ook op Facebook, Twitter en Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en activiteiten. Lid worden van de Gezinsbond kan hier.
Gepubliceerd op: 29/10/2017, laatste update op: 16/06/2023
Tags: puberteit