Bewust alleenstaande mama (BAM) Kristien beschrijft treffend hoe ze haar zwangerschap beleeft. ‘Het goede nieuws slaat in als een bom en ik heb ongeveer een week nodig om te beseffen dat ik daadwerkelijk zwanger ben. Daarna begin ik aan mijn negen-maanden-hel.’
BAM
Mijn verhaal is er niet eentje uit een doorsnee gezin. Ik spreek niet over een partner, want die heb ik niet. Toch heb ik er vrede mee dat mijn kindje alleen van mij zal zijn. Helemaal alleen ben ik trouwens niet. Met Fien, mijn pleegdochter van acht, ging een nieuwe wereld voor me open.
Eindelijk kon ik mijn wens om te ‘zorgen voor’ ook kwijt als moeder. Of beter: surrogaatmoeder. Fien is een van de mooiste beslissingen in mijn leven en toch vult ze de leegte maar gedeeltelijk op.
Als ik mijn BAM-plan met mijn vrienden deel, reageren ze voorzichtig: ‘Oei, durf je dat wel aan?’ en ‘Is dat wel eerlijk voor je kind?’ Hoe goedbedoeld ook, het is niet helemaal wat ik wil horen. Uiteindelijk zet ik de laatste details op een rijtje, samen met een vriendin die net hetzelfde heeft gedaan.
LEES OOK > Geboorteplan: een goede voorbereiding is alles
De donor
Niet veel later ligt mijn eerste afspraak in het ziekenhuis vast. Daar blijkt dat ik overal kritisch over heb nagedacht, behalve over één niet onbelangrijk aspect: de donor. Ik ga er stomweg van uit dat ik die zelf mag kiezen.
Als je de films mag geloven, krijg je een soort van catalogus waaruit je mag kiezen. Dat blijkt niet zo te zijn. Wel moet ik mijn eigen uiterlijke kenmerken noteren. Op die manier wordt een donor gezocht die op mij lijkt. Een beetje een anticlimax, maar ook oké voor mij.
Negen-maanden-hel
Terwijl ik van afspraak naar afspraak ga, sta ik amper stil bij de finaliteit van wat ik doe. Tot de zwangerschapstest na mijn eerste inseminatie meteen positief is. Het goede nieuws slaat in als een bom en ik heb ongeveer een week nodig om te beseffen dat ik daadwerkelijk zwanger ben. Daarna begin ik aan mijn negen-maanden-hel.
Het enige wat lukt is slapen en overgeven. Al mijn zomerplannen vallen in duigen, mijn euforie dooft snel uit en ik word gereduceerd tot een ellendig hoopje mens. Uiteindelijk verplicht de huisarts me thuis te blijven. Zo krijg ik weer wat energie om de nodige voorbereidingen te treffen voor de komst van mijn kindje.
LEES OOK > Hoera, vanaf nu altijd 14 weken moederschapsrust na de geboorte
Moedergevoel
Twee weken voor de uitgerekende datum komt mijn dochter Suzanne ter wereld. Met mijn zus aan mijn zijde. Het eerste moment dat mijn baby op mij ligt, ben ik te hard onder de indruk om alles bewust in mij op te nemen.
Maar terwijl de eerste dagen voorbijglijden, beland ik in een gelukzalige roes. Suzanne is alles wat ik ooit wenste. Langzaam bekruipt het moedergevoel me en zit mijn dochter in elke zin die ik uitspreek.
Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Onze nieuwsbrief voor jonge ouders groeit mee met je kindje en zit boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Schrijf je hier snel in!
Gepubliceerd op: 09/07/2020, laatste update op: 22/03/2023