Als een baby overlijdt voor of net na de geboorte, dan treft dat naast de ouders ook de anderen binnen het gezin en bij uitbreiding de familie. Zelfs de kinderen, ook al zijn ze soms nog erg jong. Ze voelen de emoties aan, ze merken dat hun ouders niet zo aanwezig zijn, er verandert vanalles aan de dagindeling. Hoe help je peuters en kleuters omgaan met het verlies van een baby?
Verlies uitleggen aan een peuter
Peuters kennen een paar emoties en al enkele woorden en vooral de mensen die vaak voor hen zorgen. Als zij verdriet en pijn bij hun ouders zien, dan zullen ze dit willen oplossen. Ze komen een kusje geven, een knuffelbeer brengen, op je schoot zitten.
Om hen uit te leggen wat er is gebeurd, volstaat heel eenvoudige taal. Benoem je eigen verdriet maar benadruk dat zij dat niet veroorzaken. Benadruk ook dat je hen graag ziet.
LEES OOK > Jasmine Luycx: ‘Spreek over je overleden kind, want ook dat is een deel van jullie verhaal’
Verlies uitleggen aan een kleuter
Kleuters kennen al meer taal, maar kunnen de concepten ‘weg’ of ‘voor altijd’ nog niet bevatten. Vaak zullen ze vragen ‘wanneer broertje of zusje naar huis komt’ of ‘eindelijk komt spelen’. Een boekje uit onderstaande lijst kan helpen om het verlies duidelijk en het verdriet bespreekbaar te maken.
Welke woorden je kiest om de situatie uit te leggen speelt een rol. Probeer niet te verbloemen waarover het gaat. ‘Zusje slaapt voor altijd’ kan resulteren in een kind dat niet meer wil gaan slapen uit schrik niet wakker te worden, bijvoorbeeld.
Wat kan je dan wel zeggen? Mariken Spuij raadt aan in het boek ‘Rouw bij kinderen en jongeren’ om concrete voorbeelden te geven. Dood zijn wil zeggen dat het lichaam niet meer werkt. Dat wil zeggen: niet lachen als er wordt gekieteld, niet spelen en geen pijn voelen.
Angsten vermijden is niet altijd mogelijk. Benadruk daarom dat ze altijd alles aan je mogen vragen, en neem dat ook serieus: zo kom je er sneller achter waar een kind mee worstelt.
LEES OOK > Deze boeken helpen een kleuter omgaan met een sterrenbroer of sterrenzus
Magisch denken
Kleuters denken nog magisch. Ze denken dat zij verantwoordelijk zijn voor wat is gebeurd: dat broertje of zusje overleden is omdat ze tegen mama hebben geroepen, bijvoorbeeld. Dit kan je ontkrachten door uit te leggen (in kleutertaal) wat er is gebeurd.
Het is meteen ook de reden om ervoor te kiezen alles (op eenvoudige wijze) uit te leggen aan het kind en niets te verzwijgen. Er wordt wel eens gevraagd ‘of een kind daarmee moet bezwaard worden’. Maar voelen dat er iets gaande is en er niets van begrijpen, geeft net méér aanleiding tot angsten: het kind vult het dan met eigen fantasie in.
Uitbundig spelen
Kleuters verwerken verdriet via taal en spel. Hun rouw is, meer nog dan bij volwassenen, heel fluïde: een droef moment wordt afgewisseld met uitbundig spelen. Ouders kunnen daar niet altijd goed mee om: alsof het kind geen verdriet heeft. Maar voor kleuters is die afwisseling in emoties heel belangrijk en net gezond.
LEES OOK > Dubbel verdriet voor grootouders als een kleinkind overlijdt
Steun voor peuters en kleuters na verlies
Knuffels, warmte, naar hen luisteren of gewoon samen kleuren, blokken bouwen of met de auto’s racen: dat zijn nog altijd de basisingrediënten voor een kleuter.
Voor kinderen van deze leeftijd is routine en regelmaat belangrijk. Dezelfde regels als voorheen, (grotendeels) dezelfde dagindeling, complimenten en waardering voor het kind. Stuur ze gerust naar school, ook al heb je misschien de neiging ze dichtbij te houden. Voor kinderen is die structuur net een houvast.
Opvoeden vraagt energie, en als ouder kan je het niet altijd opbrengen. Ook hier is het zaak om het netwerk in te schakelen, en eventueel tijdelijk opvang voor de kinderen te voorzien.
Onvoorziene impact
Een regressie of terugval in ontwikkeling is mogelijk als (uitgestelde) reactie op het overlijden. Bij kleine kinderen gaat dat bijvoorbeeld om terug in de broek plassen, niet alleen willen zijn of zich als een baby gedragen en zorg opeisen. Dit gedrag is reden om het kind extra aandacht te geven en met geduld en liefde te omringen.
Houdt het gedrag aan of ontspoort het enkele maanden na het overlijden van een broertje of zusje, dan is het geen slecht idee om professionele hulp in te schakelen, zoals een psycholoog of rouwconsulent.
LEES OOK > Emotieregulatie bij je kind: van baby tot puber
Lees meer artikels over sterrenkindjes in ons dossier.
Volg de Gezinsbond ook op Facebook, Twitter en Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en activiteiten. Lid worden van de Gezinsbond kan hier.
Gepubliceerd op: 20/09/2019, laatste update op: 21/08/2023