Er zijn verschillende redenen waarom een kind weer thuis komt wonen: relatie op de klippen, geen werk na het afstuderen, aan het sparen of (ver)bouwen. Wie last had van het legenestsyndroom, droomde er allicht wel van om een kind weer thuis te hebben. Maar als dat ook effectief gebeurt, is dat niet altijd simpel. Je hebt nieuwe gewoonten opgebouwd en je moet je weer (deels) aanpassen aan hen. En zij aan jou.
Dat gebeurde ook bij Marianne en Dirk. Toen de dochter Sanne in de verbouwingen zat, kwam ze met haar vriend Mathieu tijdelijk bij pa en ma wonen. Dat liep goed, al was iedereen toch blij toen het jonge koppel na een half jaar naar het eigen huis kon. ‘Onze belangrijkste tip: geen huisdieren!’
‘Neem het samen eten ‘s avonds. Daar was het met Sanne en Mathieu soms moeilijk om op elkaar af te stemmen. Het uur van eten kan bij ons wisselen volgens dat het ons uitkomt. Sanne en Mathieu hebben zich wel eens geërgerd als het eten niet klaar bleek op het moment dat zij dat hadden verwacht. Anderzijds was het voor ons lastig dat we weer rekening moesten houden met hun drukke agenda en hobby’s.’
Bij bouwen of verbouwen komt er nog een dimensie bij. ‘Verbouwingen veroorzaken stress en meningsverschillen. Als ze bij jou in huis wonen, maak je dat allemaal van dichtbij mee. Je moet je erbuiten houden, het is iets tussen hen, maar je voelt de spanningen wel’, zegt Dirk.
LEES OOK > Zo bestrijd je het legenestsyndroom
Tip voor andere ouders
Marianne worstelde met iets anders. ‘Weet je wat het moeilijkste was? Hun poes. Die moest binnen blijven om niet overreden te worden én om te voorkomen dat ze achteraf naar hier zou terugkeren. Maar dat beest krabde uit frustratie van alles kapot én plaste in huis. Dáár heb ik me echt blauw aan geërgerd. Een goede raad voor andere ouders als kinderen thuis komen wonen: vermijd huisdieren!’
Afspraken maken
Ze zouden het zo opnieuw doen, maar niet helemaal op dezelfde manier. ‘Je wilt dat ze zich thuis voelen, dat ze vrij zijn. En ja, dan maak je wel eens mee dat iets op is terwijl je dacht dat er nog voorraad was of dat een duurdere fles wijn gekraakt is.’
Een tweede tip is dus afspraken maken. ‘Over om de beurt koken bijvoorbeeld of wie de afwas doet. Zeker als het langer duurt, kan dat handig zijn. En voor het overige: zeggen als iets je ergert, van beide kanten.’
LEES OOK > Als volwassen kinderen terug thuis komen wonen
Leuke gesprekken
‘Het was zeker niet een en al ergernis hoor’, beklemtoont Marianne, ‘dat lijkt misschien zo omdat we die punten nu opsommen, maar meestal liep het vlot en we hebben ook heel gezellige momenten gehad. Af en toe bleven we na het avondeten uren praten. Heel fijn. En ik vind het ook plezant dat we Mathieu zo goed leerden kennen en hij ons.’
Opluchting
Toch was er van beide partijen opluchting toen het einde in zicht was. ‘Van zodra de badkamer in hun huis af was, zijn ze naar daar verhuisd. Ze hebben een maand in een tent geleefd. Ook zij keken uit naar hun eigen stek. Wij haalden in eerste instantie opgelucht adem: oef, weer alleen. Meteen erna vonden we het toch wel erg stil zonder hen’, lacht Dirk.
Ook daar is een oplossing voor. ‘Elke donderdagavond komen ze eten en Mathieu voelt zich hier nu helemaal thuis, dat is een positief gevolg van het samenwonen.’
Foto: Kristof Ghyselinck
Dit is een deel van het volledige interview met Dirk en Marianne dat verscheen in februari 2018 in De Bond, het ledenblad van de Gezinsbond. De Bond kan ook bij jou (gratis!) in de bus vallen. Het enige wat je hoeft te doen, is lid worden. Nieuwtjes en activiteiten van de Gezinsbond meevolgen kan ook via Facebook, Twitter en Instagram.
Gepubliceerd op: 26/02/2018, laatste update op: 22/03/2023