Amir (18) is voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad: ‘Ik wilde graag bij het jeugdbeleid betrokken worden’

Hij zit in het tweede jaar rechten, maar een groot deel van zijn tijd besteedt Amir Bachrouri (18) aan zijn engagement als voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad. ‘Zeker bij het begin van de coronacrisis voelde ik me zelf onvoldoende gehoord. Nu kan ik beter dat soort signalen van jongeren naar het beleid vertalen.’

‘Ik heb al op jonge leeftijd geleerd hoe belangrijk het is om je maatschappelijke verantwoordelijkheid op te nemen’, zegt Amir Bachrouri, die sinds begin dit jaar het gezicht is van de Vlaamse Jeugdraad.

‘Ik voetbalde graag, maar ik wilde meer doen dan sport alleen. De periode van het WK Voetbal in 2014 was daarbij belangrijk. Ik woon in Borgerhout en ons jeugdcentrum Den Eglantier had toen helemaal geen aanbod voor jonge tieners. Dat WK gaf de aanzet tot zo’n kinder- en tienerwerking. Zo hielpen we bijvoorbeeld met Halloween een filmavond organiseren.’

En op die manier rolde je in het jeugdwerk?

‘Eigenlijk wel. Op mijn zestiende volgde ik de cursus voor animator in het jeugdwerk, wat me ook eindverantwoordelijkheid gaf.

Zo kwam ik in contact met andere jeugdwerkingen en het Antwerpse jeugdplatform J100. De debatten daar waren voor mij – meer dan de school – een ideale leerschool, zeker in verkiezingstijd. Ik voelde toen al dat ik liever niet aan de zijlijn bleef staan, maar graag bij het jeugdbeleid betrokken werd.’

Proefkonijn

Begin vorig jaar mengde je je publiekelijk in het coronadebat. Hoe ging dat precies?

‘We kennen allemaal de impact – zeker in de eerste lockdown – van de coronamaatregelen op kinderen en jongeren. Ik behoor tot de generatie die het middelbaar in mineur is geëindigd. Alles waar we toen zo hard naar uitgekeken hadden – zoals de Italiëreis – viel plots in het water.

Bovendien besloot onze school op dat moment vanalles boven onze hoofden, zonder veel inspraak. Eigenlijk voelden we ons een “proefkonijn van het onderwijsexperiment”. Dat veroorzaakte veel stress, zowel bij leerlingen als leerkrachten.

Met een aantal klasgenoten schreven we een open brief naar minister van Onderwijs Ben Weyts. VRT NWS pikte dat op en zo ging de bal aan het rollen.’

Was een engagement in de Vlaamse Jeugdraad daarvan een logisch gevolg?

‘Niet meteen, want zelf kende ik – zoals helaas veel jongeren – de Vlaamse Jeugdraad niet. Toch is hij de officiële adviesraad van de Vlaamse regering voor alles wat met kinderen en jongeren te maken heeft.

Via die opiniebijdragen kwam ik met de Vlaamse Jeugdraad in contact en werd ik tot voorzitter gekozen.’

Hoe voelt zo’n functie als achttienjarige?

‘We werken in een team en die titel van “voorzitter” vind ik nog altijd wat raar klinken. Zie me dus liever als “een jongere met engagement” of gewoon als Amir.

‘Veel jongeren zijn hard bezig met hun toekomst’

Ik heb nu de kans om wat bij kinderen en jongeren leeft, concreet naar het beleid te vertalen. Ik kom nog geregeld in jeugdhuizen en daar houd ik de vinger aan de pols.

Meer dan ooit heeft de coronacrisis de ongelijkheid in de samenleving blootgelegd, ook bij jongeren. Velen kunnen niet mee en dan is het mijn verdomde plicht om dat aan te kaarten.’

Sociale media mobiliseren

Welke thema’s houden de Vlaamse Jeugdraad nu het meest bezig?

‘Klimaat, mentaal welzijn en gelijke kansen zijn dé thema’s van dit moment. Dat bleek ook uit onze bevraging eind vorig jaar. Het valt op dat veel jongeren bezorgd zijn om hun toekomst. Over het klimaat, maar evengoed over de pensioenen.

In een recente VN-bevraging zegt zeventig procent van de jongeren dat er iets aan het klimaat moet veranderen. De klimaatbetogingen zijn dé manier om ons te laten horen. Ze tonen de politieke interesse van veel jongeren aan. Toch stel je vast dat de meesten geen interesse hebben in partijpolitiek, en dat is misschien minder goed.

Ik weet niet of jongeren vandaag meer sociaal bewogen zijn dan vroeger. Maar we hebben nu sociale media om een boodschap meteen te verspreiden en mensen te mobiliseren. Vooral de impact van video’s – denk bijvoorbeeld aan de dood van George Floyd in de VS – mag je niet onderschatten.

Ik merk ook snel via de sociale media wat er in mijn omgeving leeft en dat neem ik dan mee. Onze Waddist-app is daarbij een handig instrument. Ik roep kinderen en jongeren op om via die kanalen hun vragen en behoeften kenbaar te maken, zodat we die bij het beleid kunnen aankaarten.’

LEES OOK > Klimaatangst bij jongeren: ‘Overheid, doe iets!’

Foto’s: Kristof Ghyselinck

Dit artikel verscheen in december 2021 in De Bond, het ledenblad van de Gezinsbond. De Bond kan ook bij jou (gratis!) in de bus vallen. Het enige wat je hoeft te doen, is lid worden. Nieuwtjes en activiteiten van de Gezinsbond meevolgen kan ook via Facebook, Twitter en Instagram.