Apen apen apen na. En wat dat betreft zijn kindjes net zoals die aapjes. Van zodra een kindje geboren wordt, volgt hij of zij elke stap die je zegt en beweging die je maakt nauwkeurig. Waarom? Omdat het nieuwsgierig is en wil bijleren. En imiteren is een van de manieren waarop je kind dat doet.
Je kind wil zijn grote voorbeeld imiteren
Door te imiteren wordt de ontwikkeling van je kind gestimuleerd en ontdekt het wat er allemaal mogelijk is. En voor zo’n kleintje is the sky the limit! En waarom ook niet, met jou als grootste voorbeeld!
In een eerste fase merk je misschien dat je baby jou volgt met zijn of haar ogen. En dat er soms gereageerd wordt op emoties die jij toont.
Als jij glimlacht, doet je baby dat misschien ook. Of sterker nog: als een ander kindje huilt, begint jouw kindje misschien ook te huilen!
Denk ook aan de liedjes die jullie misschien zingen: ‘klap eens in de handjes’, bijvoorbeeld. Waarschijnlijk duurt het niet lang voordat jouw baby ook in de handjes klapt, net zoals jij het voordoet.
LEES OOK > Babytaal: van geluidjes tot gebrabbel
Sociale ontwikkeling
Hoe ouder je kindje wordt, hoe meer er geïmiteerd wordt. Door al dat kopiëren kan je kindje niet alleen veel bijleren, maar krijgt het ook de kans om zich sociaal te ontwikkelen.
Zo kan een peutertje plots heel zorgzaam worden voor een popje of een ander speelgoedje, maar evengoed kan het een huilend kindje in de crèche troosten.
Misschien niet met veel en grote woorden, maar wel met kleine gebaren, zoals een knuffel, kusje of een zakdoekje geven. Net zoals jij dat doet bij je kindje.
Als je kind scheldwoorden gaat imiteren
Maar jij bent uiteindelijk niet de enige bron van inspiratie voor je kleintje. Op de opvang of bij vrienden en familie kunnen kinderen ook zaken oppikken. En ook dat is goed.
Zo kunnen er nog andere dingen bijgeleerd worden die thuis misschien niet of minder aan bod komen. En ja. Zo kan het ook dat je kindje plots iets zegt wat het niet hoort te zeggen.
Het beste voorbeeld daarvan? Een scheldwoord. Zoiets dat een volwassene in het heetst van de strijd al eens kan ontglippen en dat meestal zonder veel kwaad gebeurt.
Tot er dus een peuter in de buurt is die zo’n woord oppikt! Voor je het weet zit je dan met een vloekende peuter. Dat kan in het beste geval wel heel eventjes grappig zijn, maar echt gewenst gedrag is het niet.
LEES OOK > Dagboek Elias, maand 14: ‘Wat je het liefste doet, is tateren’
Geef het goede voorbeeld
In dat imitatiegedrag geldt daarom een heel belangrijke regel: geef het goede voorbeeld. In alles wat je doet, dus ook in je taalgebruik. Slik je verwensing in of vloek binnensmonds.
En als je anderen in de buurt van je kindje ongehoorde dingen hoort zeggen, mag je hen daar best beleefd op attent maken.
Zodra je kindje wat ouder is en je een gesprek kan voeren, kan je uitleggen hoe het nu juist zit met al dat schelden en vloeken.
Maak dan duidelijk dat het onbeleefd of kwetsend kan zijn en verzin samen eventueel een ander woordje dat gebruikt kan worden als er stoom afgelaten moet worden.
Als je kindje dat concept nog niet helemaal begrijpt, blijf je best gewoon herhalen dat kindjes sommige dingen beter niet zeggen. En waarom dat zo is.
Door niet gewoon te zeggen dat iets niet mag maar de kwestie uit te leggen op kindermaat, neem je je kind serieus en leer je wat op zijn of haar leeftijd wel of niet kan.
Verder bespreek je best geen belangrijke privéaangelegenheden in de buurt van je kindje, als je weet dat hij of zij snel dingen oppikt. Er zijn al meerdere ouders geweest wiens familiegeheimpjes verklapt werden door de kleinste van het gezin!
LEES OOK > Mild Ouderschap: volg je gevoel
Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Onze nieuwsbrief voor jonge ouders groeit mee met je kindje en zit boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Schrijf je hier snel in!
Gepubliceerd op: 30/11/2020, laatste update op: 26/09/2023