Eerste hulp bij peuterpuberteit

Jouw baby was vast zo schattig dat je nooit had durven denken dat dat kleine vreugdesbundeltje ooit in de peuterpuberteit zou belanden. Lees: dat dat vreugdesbundeltje zou roepen en tieren, zich huilend op de vloer van de supermarkt zou gooien en zou slaan met alles wat je je kindje toestopt, in een poging om het te kalmeren. En toch. Hier zijn we dan.

Peuterpuberteit: van lief naar driftig

De driftbui in de supermarkt is voor veel ouders een klassieker en meteen ook hét signaal dat je kleintje in de peuterpuberteit beland is.

Maak je echter geen illusies: die uitbarsting hoeft niet zonodig tussen de rayons van de droge voeding te gebeuren. Ook thuis of in de opvang kan je kindje driftig en koppig worden.

Meestal manifesteert die peuterpuberteit zich vanaf één of anderhalf jaar, tot de leeftijd van vier jaar. Dat is een hele tijd, waardoor je als ouder beter goed voorbereid bent.

Want deze fase is pittig voor jouw kindje, maar ook voor jou!

Eigen wil is wet

Je kind ontwikkelt steeds meer een eigen willetje en een eigen karakter. Mocht je dat kleintje altijd helpen met het aantrekken van de jas? Dan wilt hij of zij het plots zelf doen. Ook al lukt dat niet zo goed.

Het is een manier voor kinderen om hun grenzen af te tasten, waardoor ze in een soort van koppigheidsfase belanden. In die fase weigeren ze mogelijks elke vorm van medewerking en is hun eigen willetje wet.

Soms zullen ze successen boeken, maar even vaak zullen ze toch botsen op de grenzen van hun eigen – verstandelijke of lichamelijke – mogelijkheden óf op de grenzen die door anderen gesteld worden, thuis of op de opvang.

En dat is frustrerend. Enter: driftbuien.

LEES OOK > Mijn peuter wil geen hand geven bij het oversteken

Begrip voor je peuter

Als ouder kan het soms moeilijk zijn om te zien hoe je kindje tijdens zo’n driftbui verandert in een klein koppig monstertje. Je zou zelfs durven denken dat je kleintje je niet meer nodig heeft of – erger – je niet meer graag ziet!

Maar het tegendeel is waar. Je kind voelt zich bij jou veilig, waardoor het ook veilig voelt om even koppig te zijn en dat willetje door te drijven. Want zelfs dan weet het dat je er als ouder nog zal zijn.

Elk kind is anders dus ook elke driftbui of toch de intensiteit daarvan is anders. Sowieso is het belangrijk om begrip te tonen voor de frustratie van je kindje en om tegelijk consequent te blijven en niet toe te geven aan zijn of haar grillen.

Tips bij peuterpuberteit

Tijdens die peuterpuberteit moet er niet per definitie elke dag een driftbui passeren. Met wat geluk en hulp van deze tips kan je sommige situaties misschien zelfs ontmijnen.

• Vaak is een driftbui of een portie koppigheid een manier om aandacht te krijgen. Al is dat dan wel negatieve aandacht. Geef je kind daarom voldoende positieve aandacht, zodat het zich sowieso gezien voelt. Geef bijvoorbeeld complimentjes wanneer je kindje goed gedrag stelt. Zo zal het merken dat je ook op die manier aandacht kan trekken.
• Voor peuterpubertjes is het gevoel van controle erg belangrijk. Zij willen kiezen wat er op de boterham mag of welke jas er gedragen wordt. Een handig trucje om daarin mee te gaan, is door de opties te beperken. Trek niet gewoon die ijs -en schoenenkast open, maar geef de keuze tussen twee soorten beleg of twee paar schoenen. Zo heeft je kind het gevoel dat het mag kiezen, terwijl jij eigenlijk de regie in handen neemt.

• Beland vooral zelf ook niet in een driftbui wanneer het allemaal even teveel wordt. Ligt je kind op die vloer in de supermarkt? Probeer dan kalm te blijven. Iedere ouder zal je overigens begrijpen.
• Zorg voor afleiding, maar laat de kern van de zaak niet verloren gaan. Zeurt je kind constant om een koekje? Leg dan consequent uit waarom het geen koekje krijgt en vraag wat zou kunnen helpen om hem af te leiden: samen een spelletje doen, bijvoorbeeld.
• Ontploft je kind vaak wel eens? Dan kan het zijn dat er onderliggend iets aan de hand is. Luister goed naar je kind en probeer los te peuteren waar het eigenlijk echt om draait. Google maar eens naar het ‘Broken Cookie’-syndroom. Een situatie die héél herkenbaar is voor veel ouders van peuters.

LEES OOK > Wat met ‘ikke doen!’ wanneer je daar als ouder geen tijd voor hebt?

Volg de Gezinsbond ook op Facebook, Twitter en Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en activiteiten. Lid worden van de Gezinsbond kan hier.

Tags: ontwikkeling