Als je kind worstelt met schoolmotivatie: ‘Haar glimlach verdween in de lagere school’

‘Waarom moet ik dit leren? Het heeft toch geen nut? Wanneer ga ik dat ooit nog nodig hebben?’ Veel kinderen stellen zich vragen bij school, dat is niet ongewoon. Maar soms gaat het zo ver dat ze hun schoolmotivatie erbij verliezen. En dat eist een tol van het gezin. Ellen maakte het mee met haar oudste dochter. ‘Als ouder zit je in een kwetsbare positie.’

Eigen manier

De oudste dochter van Ellen is net dertien geworden en zit in het tweede middelbaar. In de kleuterklas ging ze heel graag naar school. Ze was een verbaal opvallend sterke kleuter, pikte ‘leerstof’ snel op en sloeg een jaar over.

Maar in het eerste leerjaar begon haar schoolmotivatie weg te ebben. ‘Het kleuteronderwijs gaf haar voldoende ruimte om op haar eigen tempo en eigen manier alles te ontdekken.

Vanaf de lagere school merkten we dat haar glimlach verdween als ze naar school moest. De reden? De manier waarop de leerstof werd aangeboden, denken we. Ze verwerkte de leerstof – het leren lezen, de wiskunde – op haar eigen manier, die niet strookte met wat verwacht werd. En dat is sindsdien de constante. Het schoolsysteem past niet bij haar manier van leren.’

In het verzet

Vanaf het tweede en derde leerjaar ging de dochter van Ellen in het verzet tegen leerkrachten, tegen haar ouders. Ze stelde moeilijk gedrag thuis en op school, was erg ongelukkig en huilde vaak. Op den duur wou ze niet meer naar school. ‘Voelt ze zich emotioneel niet goed? Is er iets meer aan de hand? Heeft ze een aandachtsprobleem?’, het gezin van Ellen beleefde een moeilijke periode. ‘We zijn in dialoog gegaan met de school en de leerkrachten over eventuele oplossingen, de mogelijkheid tot differentiatie…

Samen besloten we om haar allemaal consequent dezelfde boodschappen te geven over wat we van haar verwachtten en haar tegelijk veel positief te bevestigen. Ik ben de school heel dankbaar voor hoe ze ermee zijn omgegaan. Telkens opnieuw kreeg onze dochter nieuwe kansen.

Ook het vierde, vijfde en zesde leerjaar verliepen niet vanzelfsprekend, maar door die aanpak heeft ze intussen het geloof in zichzelf al meer teruggevonden. Ze begint het belang in te zien van bepaalde stukken leerstof en van waarom je sommige oefeningen op een bepaalde manier moet maken. Naar school gaan zal altijd een opgave blijven, maar ze beseft meer en meer dat een diploma zinvol en belangrijk is.’

LEES OOK > Alexander (14) is schoolmoe: ‘Dankzij een time-out weet ik dat ik met mijn handen wil werken’

Erkenning en hoop

Ellen en haar dochter vonden dus samen met hun omgeving een oplossing. Maar dat proces liep niet van een leien dakje. Want als je kind worstelt met schoolmotivatie, stel je als ouder ook je eigen rol in vraag. ‘Als ouder zit je in een kwetsbare positie. Over schoolmotivatie praten, is vaak nog een taboe. Ouders voelen zich verantwoordelijk, terwijl het elk kind kan overkomen.

Op een gegeven moment hebben we professionele hulp gezocht bij een psycholoog. Zowel onze dochter als wij kregen tips en advies, maar gewoon erover kunnen praten en het gevoel van erkenning krijgen, bleek het voornaamste.

Daarom vind ik het ook zo belangrijk om nu ons verhaal te delen. Je hebt het gevoel dat je er alleen voor staat, maar dat is niet zo. Ik denk dat het voor andere ouders die hetzelfde meemaken waardevol kan zijn om een zekere herkenning te vinden. In theorie valt het allemaal mee, tot je het zelf meemaakt.’

Dit artikel verscheen in maart 2024 in De Bond, het ledenblad van de Gezinsbond. De Bond kan ook bij jou (gratis!) in de bus vallen. Het enige wat je hoeft te doen, is lid worden. Nieuwtjes en activiteiten van de Gezinsbond meevolgen kan ook via Facebook, Twitter en Instagram.