Veertien is hij, en schoolmoe. Zijn naam is Alexander en de voorbije twee jaar was zijn parcours – zacht gezegd – hobbelig. Dit schooljaar liep hij helemaal vast. Net voor de paasvakantie gingen de schoolboeken toe. Tijd voor een time-out, vond de klassenraad. Zijn ouders zaten al even met hun handen in het haar. In die mate dat de schoolpauze eigenlijk als een opluchting kwam. Alexander vond een nieuwe adem in The Old Horses Lodge, een paardenasiel in het Oost-Vlaamse Laarne, waar hij de voorbije maanden een bewonderenswaardig arbeidsethos aan de dag legde. Vandaag wil hij zijn verhaal doen. In de hoop dat hij het andere jongeren en ouders kan helpen of inspireren.

Verwaarloosde paarden

De voorbije maanden had jij een time-out en ruilde je de schoolbanken voor The Old Horses Lodge. Misschien moet je eerst even vertellen wat dat is, die Old Horses Lodge.

Alexander: ‘The Old Horses Lodge is een opvangcentrum voor verwaarloosde paarden, ezels en pony’s. De dieren die daar terechtkomen, zijn bijna altijd dieren die in beslag genomen zijn door het gerecht. Bij hun aankomst zijn ze er vaak slecht aan toe. In de Lodge krijgen ze alle zorgen om weer aan te sterken. Oude paarden blijven permanent in het asiel. Jongere paarden kunnen na hun herstel geadopteerd worden en zo toch nog een nieuwe thuis krijgen.’

LEES OOK > Marina vangt verwaarloosde paarden en kwetsbare mensen op

Ongelukkig en schoolmoe

Wat een mooi project. Hoe ben jij daar terecht gekomen?

Alexander: ‘Ik stapte rond de krokusvakantie over naar de Steinerschool, nadat ik eerst in twee colleges had gezeten. Ik vond de sfeer er veel aangenamer, maar het ging niet goed met mijn schoolwerk en dus ook niet met mijn punten. Naast de klassieke algemene vakken kreeg ik ook houtbewerking en tuinbouw. Die vond ik heel fijn. Het waren de enige lessen waar ik naar uitkeek en waarvoor ik ook goeie punten haalde omdat ik er mij wél voor kon inspannen.

Net voor de paasvakantie hebben mijn klastitularis en de zorgjuf met mijn ouders gesproken. Er was klassenraad geweest en de leerkrachten vonden het geen goed idee me nog tot de zomervakantie op de schoolbanken te houden. Dat ik daar alleen maar ongelukkig van werd. En schoolmoe. Mij verplichten om aan een lessenaar te blijven zitten, zou dat alleen maar erger maken, vonden zij.

Daarom stelden ze een time-out voor. De zorgjuf vertelde over The Old Horses Lodge en dat sprak mij meteen aan. Zij heeft dan een bezoek geregeld en een gesprek met Marina, de verantwoordelijke van het paardenasiel. Na de paasvakantie ging ik er meteen aan het werk.’

Ik wil straks meer weten over het asiel, maar kan je eerst nog iets meer vertellen over die schoolmoeheid? Hoe is die ontstaan?

Alexander: ‘Ik had moeite met gezag en ik studeerde niet graag. Dat was te merken aan mijn punten: die waren slecht. Daardoor ging mijn motivatie nog meer achteruit. En zo ging het dus bergaf.

In de lagere school was het veel toffer, er was veel minder stress. Maar door corona moesten we een tijd thuisblijven. We kregen dan taken, maar die liet ik vaak liggen. Omdat we niet naar de klas moesten, had ik het gevoel dat het een beetje vakantie was. Dat werken voor school niet echt hoefde. Daar is het eigenlijk al begonnen. In het eerste middelbaar werd mijn afkeer alleen maar erger.’

LEES OOK > Tieners en hun ouders over de overgang naar het middelbaar

Om dit jaar uit te monden in een time-out. Plots is daar het paardenasiel en ga jij niet meer naar school, maar moet je elke dag uit de veren om te gaan werken.

Alexander: ‘Ja, maar da’s veel leuker dan naar school gaan. Ik kan met mijn handen werken en dat vind ik veel toffer. Geef mij maar actie, honderd keer beter dan stilzitten in de klas.’

Geen nine to five

Wat doe je zoal in The Olde Horses Lodge?

Alexander (14) is schoolmoe: 'Dankzij een time-out weet ik dat ik met mijn handen wil werken'

Alexander: ‘Ik help de dieren voederen, doe hooirondes, kuis de stallen, breng de paarden naar de wei of zet ze op stal. Ik help ook bij het wassen van de paarden.

Normaal ga ik van maandag tot vrijdag helpen, van negen tot vijf. Maar vaak blijf ik langer hangen, omdat ik nog bezig ben. Soms ga ik ook in het weekend helpen. Onlangs was er een barbecue om geld in te zamelen voor het asiel en toen heb ik twee dagen opgediend en afgeruimd.’

Je vader zei mij dat je eigenlijk bang was van paarden.

Alexander: ‘Haha, ja, best wel. Maar daar heb ik mij al na één dag overgezet, met de hulp van Katrien. Je hebt Marina, die zich bezighoudt met alle officiële dingen, de planning en de adminstratie en daarnaast is er ook Katrien, die al jaren in het asiel werkt. Ze heeft superveel ervaring en stelde mij gerust. Nu zet ik zelfs in mijn eentje de grootste boerenpaarden op stal.’ (grijnst)

Iedereen welkom

Ben jij de enige die daar gaat helpen omdat hij in een time-out zit?

Alexander: ‘Ja. Ik ben ook de jongste. Ik was dertien toen ik er begon, maar ondertussen werd ik veertien. Er zijn wel veel vrijwilligers. Die hebben we hard nodig, want het asiel vangt bijna honderd paarden, ezels en pony’s op.

Bij die vrijwilligers zitten ook mensen die het minder makkelijk hebben, maar zinvol bezig willen zijn. Ik werk vaak met een oudere man die een verstandelijke beperking heeft en met een jongen die geboren werd met het downsyndroom.

Iedereen is hier welkom. Ook mensen die niet passen in de drukke maatschappij van vandaag. Dat vind ik mooi. Er zijn trouwens nog wel jongeren, maar die zijn al wat ouder, achttien of zo. Zij komen vooral stagelopen.’

LEES OOK > Je kind heeft een slecht rapport: wat nu?

Stoer vs grappig

Ik sprak met Marina en Katrien. Ze vertelden mij dat je een hele harde werker bent en anderen ook aanmoedigt om de handen uit de mouwen te steken. Ze zeiden ook dat je wel eens stoere praat verkoopt, maar eigenlijk een klein hart hebt. Klopt dat?

Alexander: ‘Goh.. ik weet het niet. Ik zeg dikwijls dingen die ik grappig bedoel, maar die voor anderen niet grappig overkomen. Ik had dat probleem ook op school. Daar kwamen dan conflicten van. Dat leer ik nu een beetje beter inschatten.’

Wat is het mooiste dat je hebt meegemaakt in het paardenasiel?

Alexander: ‘Ik vind elke dag leuk, eigenlijk. Ik zou er niet meteen één ding kunnen uithalen. (veert op) Of toch: ik was bij de geboorte van een veulen. Ik heb er nu een fijne band mee. Het geeft mij kopjes en ik mag het altijd strelen.’

Je papa vertelde dat je de laatste tijd weer kan lachen. Echt lachen, schaterlachen. Hij gaf ook aan dat dat een hele tijd anders was. Klopt dat?

Alexander: ‘Ja, dat is wel zo.’

Zou je zeggen dat je donkerste tijd voorbij is?

Alexander: ‘Dat weet ik niet. Echt niet. Ik kan niet in de toekomst kijken. Maar ik weet nu wel dat ik mij heel hard kan inzetten voor iets dat ik echt graag doe. Mocht het kunnen, ik zou nu al gaan werken.’

LEES OOK > Mentale gezondheid bij tieners: tips van Lex en Miel

Buitenlucht & dieren

De toekomst ziet er toch weer een stuk rooskleuriger uit, heb ik begrepen. Je gaat na de zomervakantie een heel andere richting uit, toch?

Alexander: ‘Dat is waar. Door mijn time-out, door in het asiel te werken, weet ik meer dan ooit dat ik met mijn handen wil bezig zijn, liefst in de buitenlucht. In september start ik in een school waar ik in het derde jaar de richting land- en tuinbouw kan kiezen. Ze hebben zelfs een aparte afdeling waar je kan specialiseren in paarden. Dat spreekt mij wel aan. Maar de boerenstiel ook. Als er maar dieren mee gemoeid zijn. Ik hou echt van dieren. Dat is altijd zo geweest.’

Heb je nog leuke plannen deze zomer?

Alexander: ‘Ik ga met een paar vrienden op sportkamp aan zee en later deze zomer trek ik met mijn mama naar Frankrijk. In de andere weken ga ik gewoon helpen in The Old Horses Lodge. Niet meer als time-outer, maar als vrijwilliger.’

Ik wens je een erg mooie zomer. En ik wil je vooral bedanken omdat je zo open jouw verhaal hebt willen vertellen. Iedereen loopt graag te koop met wat goed gaat in het leven. Het is veel moeilijker praten over de dingen die minder goed gaan of gegaan zijn. Toch is dat wat jij gedaan hebt. Respect!

Foto’s: Kristof Ghyselinck

Volg de Gezinsbond ook op FacebookTwitter en Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en activiteiten. Lid worden van de Gezinsbond kan hier.

Gepubliceerd op: 12/07/2023, laatste update op: 25/08/2023

Tags: