Veel kinderen zien hun grootouders als helden. Maar geldt dat ook nog voor jongeren, die vooral met hun vrienden en hobby’s in de weer zijn? Wij namen de proef op de som en vroegen hen waarom hun grootouders een standbeeld verdienenen. We waren vertederd door de hartverwarmende antwoorden.

Vrouwelijke Willy Naessens

Jongeren vertellen waarom hun grootouders een standbeeld verdienen: 'Mijn oma blijft altijd kalm'

Matice (15): ‘Natuurlijk is mijn oma een heldin. Toen ik nog in de lagere school zat, ging ik er drie keer per week naartoe na schooltijd. Ik mocht bij oma altijd leuke dingen doen! Lekker eten, tv-kijken, kleuren…’

Nathan (14): ‘Mijn mémé woont wat verder weg, dus ik zie haar niet zo vaak, maar ik bewonder haar voor haar doorzettingsvermogen. Ze zou al lang met pensioen kunnen zijn, maar ze blijft werken in haar drukkerij. Inmiddels is die overgenomen door mijn tante, maar mémé komt nog elke dag helpen. Als een soort vrouwelijke Willy Naessens.’

Vik (15): ‘Mijn moeke is ook heel actief. Eigenlijk verdient ze een standbeeld omdat ze zo sterk is. Ze had het moeilijk toen mijn opi overleed en zij alleen achterbleef. Maar ze bleef niet bij de pakken zitten en bouwde een leuk sociaal leven op. Ze gaat veel op reis, doet uitstappen, gaat logeren bij familie en vrienden…

Mijn andere grootouders zijn er wel nog allebei. Hen bewonder ik voor hun kookkunsten. Oma kookt fantastisch en opa kan heel goed bakken. Als kind hielp ik hem soms taarten maken, heel plezant was dat.’

Geliefd figuur

Jongeren vertellen waarom hun grootouders een standbeeld verdienen: 'Mijn oma blijft altijd kalm'

Isali (17): ‘Mijn pépé is een bekende figuur in Oudegem. Hij zit in het verenigingsleven en is heel geliefd. Ik zou zeggen dat hij best een standbeeld verdient, maar hij heeft al iets soortgelijks gekregen: een praalwagen met zijn gezicht voor carnaval.

Hoewel hij het best druk heeft, maakt hij ook veel tijd voor ons. Onlangs kwam hij naar het eetfestijn van mijn KSA, en binnenkort gaan we met hem en nog een paar familieleden een stadsspel doen. Het is best leuk om zo’n actieve en sociale pépé te hebben. Ik ben geadopteerd, dus zeggen dat ik dat sociale van hem heb, zou niet echt kloppen. Maar het gedrag van je naasten neem je in feite ook een beetje over, dus misschien is het wel dankzij hem dat ik best sociaal ben aangelegd.’

LEES OOK > Pubers en hun grootouders: twee handen op één buik

Roddelen over de grenzen heen

Jongeren vertellen waarom hun grootouders een standbeeld verdienen: 'Mijn oma blijft altijd kalm'

Nadia (13): ‘Vijf jaar geleden ben ik van Polen naar België verhuisd. Toen we nog daar woonden, zag ik mijn grootouders elke dag: die van papa’s kant woonden in het appartement boven ons, die van mama’s kant een straat verder. Nu zie ik hen maar zo’n vier keer per jaar meer. Ik mis hen natuurlijk, want we hadden een hele hechte band. Gelukkig kunnen we contact houden via chat, FaceTime en Facebook.’

Julia (13): ‘Ik kom ook uit Polen, maar ik was pas vier jaar toen ik verhuisde, waardoor ik minder herinneringen heb aan de tijd met mijn grootouders. Toch hebben ook wij een sterke band. We horen elkaar nu nog veel via internet, en meerdere keren per jaar gaan we bij elkaar op bezoek. Alleen tijdens corona was dat moeilijker.’

Nadia: ‘Ja! Het is echt goed dat we kunnen chatten. Ik vertel best veel aan mijn grootouders. Over dingen die ik meemaak op school, over drama tussen vriendinnen… Een beetje roddelen, eigenlijk. (glimlacht) Met mijn opa is het trouwens altijd supergrappig. Hij verdient een medaille voor zijn humor.’

Julia: ‘Mijn oma is een heldin omdat ze zo lief is. Als ze me ziet, verwent ze me keihard. Dan doen we elke dag leuke uitstapjes, en ze legt mijn kleren klaar, maakt mijn bed op… Alsof ik een klein meisje ben. Dat is wel eens leuk.’

Nadia: ‘Ik zou mijn oma de superkracht “teleporteren” toewensen, zodat ze wat vaker – hup! – snel naar hier kan komen. En zodat ze de rest van de wereld kan zien. Ze is heel geïnteresseerd in andere landen en culturen, en zo zou ze overal naartoe kunnen reizen.’

Sociale vlinder

Jongeren vertellen waarom hun oma en opa helden zijn

Marco (20): ‘Ik heb maar één van mijn opa’s goed gekend, maar hij overleed toen ik twaalf was. Daar had ik het ontzettend moeilijk mee. Hoewel onze band niet zó sterk was – hij was een heel stille man – was het wel mijn opa. Ik ging er bijna ieder weekend op bezoek, en heb er veel in de tuin gespeeld. Het veilige gevoel, dat bij je grootouders hoort, viel plots weg en dat was een zware klap voor mij.

Gelukkig is mémé erin geslaagd om haar verlies een plaats te geven. Ze is heel sociaal, ze spreekt vaak af met vriendinnen, gaat naar zee… En ze volgt computerlessen, waardoor ze veel mensen leert kennen. Als ik later haar leeftijd heb, hoop ik een even actief leven te hebben.

Mijn andere oma is ook zo. Al moet ik toegeven dat ik hen allebei te weinig zie. Je bent snel bezig met andere dingen: je vrienden, werk… Daar kan ik me best schuldig over voelen. Als mijn papa vraagt of ik niet beter ‘ns op bezoek zou gaan, vind ik dat altijd een goed idee. Want het is altijd plezant. Ik kan goed met mijn mémés babbelen, en als ik een probleem heb, geven ze uitstekend advies.’

LEES OOK > 8 verrassende activiteiten voor tieners en grootouders

Logeerpartijtjes

Lisa (14): ‘Oma en ik wonen in dezelfde straat, dus we zien elkaar bijna elke dag.’

Anny (77): ‘Nu zijn we samen aan het winkelen en vanavond blijft ze slapen. Het is heel fijn om zo dicht bij elkaar te wonen en je kleinkinderen zo vaak te zien.’

Lisa: ‘Straks gaan we naar The Masked Singer kijken! De voorbije twee nachten ben ik trouwens ook al bij oma blijven slapen. Het is altijd heel leuk én ze kan de beste oudemensenkost maken. Haar ovenschotel met witloof, hesp, puree en kaassaus is de lekkerste ooit.’

Anny: ‘Ik heb haar al geleerd hoe ze dat zelf kan klaarmaken.’

Lisa: ‘Oma blijft ook altijd kalm. Dát is haar superkracht.’

Anny: ‘Dat is wel eens nodig, wanneer Lisa te nerveus wordt.’

Lisa: ‘Ja, oma blijft dan rustig en kan me overhalen om bepaalde dingen niet te doen. Tijdens een ruzie met iemand, bijvoorbeeld. Dat is heel handig.’

Foto’s: Kristof Ghyselinck

Dit artikel verscheen eerst in het Magazine voor GROOTouders (nr. 16, 2023). Ook ontvangen? Schrijf je dan in voor het magazine en de bijbehorende nieuwsbriefVolg de Gezinsbond ook op FacebookTwitter en Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en activiteiten. Lid worden van de Gezinsbond kan hier.

Gepubliceerd op: 04/04/2023