Na 5 jaar samen, voelden Stephanie en Jonathan zich klaar om aan kindjes te beginnen. Toen ze de eerste keer naar het hartje van hun kindje mochten luisteren, bleken er plots twee hartjes te kloppen. De verrassing was groot, want tweelingen komen niet echt voor in de families van Stephanie en Jonathan. Toch waren ze oprecht blij met hun tweelingzwangerschap.
Er was geen reden om op voorhand rekening te houden met een tweelingzwangerschap. Het is dus echt de natuur geweest die ervoor zorgde dat hun eerste kindje meteen twee eerste kindjes werden.
Dat was wel even schrikken. ‘In je hoofd heb je een bepaald beeld van hoe je gezin eruit zal zien. Dat was in mijn geval Jonathan, ik en een klein baby’tje. Maar dat beeld moest ik dus al gauw aanpassen’, lacht Stephanie.
Negatieve reacties
De reacties van de buitenwereld waren regelmatig negatief. Daar is Stephanie toch van geschrokken. Ook al is dat natuurlijk allemaal goedbedoeld en zeggen mensen bepaalde dingen vooral met hun eigen ervaringen in het achterhoofd, toch is het raar dat er vooral zo gereageerd werd.
‘Meestal werden we gefeliciteerd en daarna ook in één adem gewaarschuwd. Of hoorden we dat ze blij waren dat het er bij hen maar eentje was.’ Hoe goedbedoeld ook, zulke reacties werken natuurlijk niet bemoedigend. Stephanie en Jonathan besloten al snel dat zij het andere perspectief zouden innemen.
LEES OOK > Hoe ga je als kersverse ouder om met ongevraagde adviezen en commentaren?
Positieve kijk
‘We hebben heel snel tegen elkaar gezegd dat wij het niet zo wilden bekijken. Ik wilde echt niet dat mijn kinderen ooit zouden merken dat ze een last zijn of dat hen opvoeden zwaarder is omdat ze nu toevallig met twee zijn.
We hebben er samen heel bewust voor gekozen om de negatieve reacties zoveel mogelijk naast ons neer te leggen en samen te focussen op het geluk dat ons gezin te beurt viel. We zouden meteen twéé jongens krijgen. Het werk zou zeker dubbel zo groot zijn, maar de liefde zeker en vast ook.’
Werken
Stephanie is 27 wanneer ze zwanger wordt van de tweeling. Ze heeft op dat moment al een mooie kapperszaak uitgebouwd waarin ze zelf werkt samen met drie collega’s. ‘Mijn werk is heel belangrijk voor mij. Ik haal er veel voldoening uit wanneer mensen met een tevreden gevoel uit mijn kappersstoel opstaan.’
Bovendien is Stephanie zaakvoerder. Het is dus niet evident om alles zomaar los te laten omdat er een tweeling op komst is. Ze is zo lang ze dat kon blijven werken.
De jongens deden het goed, maar Stephanie zelf is de hele zwangerschap lang ontzettend ziek geweest. ‘Het is echt niet evident om te werken wanneer je zo’n vier keer per dag moet overgeven. Maar ik heb van thuis uit ook meegekregen om me in te zetten zolang dat kan. Hoewel het soms een uitdaging was, ben ik trots op mezelf dat dat ook toen gelukt is.’
LEES OOK > Mama’s van een tweeling aan het woord: een half jaar handen te kort
De zwangerschap
De tweelingzwangerschap was dus wel een uitdaging. Stephanie is maandenlang ziek geweest. Bovendien is het ook zwaar voor je lichaam om vijf kilo baby in je buik te dragen. Tel daar nog bij op dat je als kapster niet heel vaak kan zitten en veel in beweging bent.
Toch is de tweeling altijd goed blijven groeien in Stephanies buik. ‘Vanaf week 32 moest ik om de andere dag op controle. Dat was praktisch een uitdaging omdat ik dan zelf minder kon doen in de zaak, maar het was belangrijk voor de baby’s dus dat ging natuurlijk voor.’
Uiteindelijk zijn de jongens op iets minder dan 36 weken geboren.
De start
Cas en Loïc kwamen gezond ter wereld via een keizersnede. Dat was nodig omdat Cas in stuit lag. ‘Eigenlijk is het een geluk bij een ongeluk want ik was graag natuurlijk bevallen. Maar door de keizersnede was ik ook echt verplicht om het bij de start rustig aan te doen. Zo kon ik mezelf niet voorbij lopen en kon ik echt de tijd nemen om de borstvoeding goed op gang te laten komen.’
Stephanie wilde heel graag borstvoeding geven aan haar twee jongens. Dat is al vermoeiend met één kindje, dus met twee is dat natuurlijk dubbel zo’n uitdaging. Maar Cas en Loïc dronken goed en het was vaak de snelste weg naar troost en slaap voor iedereen.
Onzichtbare uitdagingen
Enkel mensen die zelf ook een tweeling hebben, weten echt hoe vermoeiend het is om twee pasgeboren kindjes te hebben. Je kan je wel inbeelden hoe het is om alles dubbel te moeten doen, maar toch zijn er heel veel dingen waar je niet bij stilstaat. Zo is het bijvoorbeeld niet echt makkelijk om twee baby’s die allebei nog ondersteuning nodig hebben om opgepakt te worden samen vast te houden.
Wanneer je baby ’s nachts wakker wordt, dan wil je die zo snel mogelijk troosten. Maar met een tweeling is het bijna dubbel zo moeilijk omdat ook de andere baby binnen de kortste keren wakker wordt en nabijheid of moedermelk nodig heeft. ‘Jonathan en ik lachen nu vaak dat we ook niet echt weten hoe we dat toen gedaan hebben. We waren zo ongelooflijk moe, maar we zijn er samen voor gegaan en hebben alles dag per dag bekeken. Zo zijn we door die eerst weken geraakt.’
Gelukkig
Gelukkig‘Een tweeling is dus zeker veel uitdagender dan maar één baby’tje, maar wij hebben echt gekozen om op het positieve te focussen. Het heeft geen zin om te zuchten en onze kinderen te omschrijven als “lastig”, “vermoeiend” of “pech”. We zijn heel gelukkig met Cas en Loïc en we zouden ze voor geen geld van de wereld meer kunnen missen.’
De draagkracht van Stephanie en Jonathan is groot. Ze krijgen natuurlijk wel hulp van hun entourage, maar Stephanie heeft haar jongens het liefst van al gewoon bij haar. ‘Ik ben er echt van overtuigd dat je instelling een wereld van verschil maakt. Als je ernaar kijkt met vertrouwen, geloof en positiviteit dan is het makkelijker om de lastige momenten aan te kunnen. Want die zijn er ook natuurlijk, daar wil ik niet flauw over doen.
Ik weet heel zeker dat het makkelijker is om één kindje te hebben in plaats van twee tegelijk en dat het ook met één kindje al een hele uitdaging kan zijn. Maar ik heb mezelf beloofd dat mijn jongens nooit zouden merken dat een tweeling extra uitdagend is. De langetermijnsovertuiging heeft me al vaak geholpen om me door lastige momenten heen te helpen. En de liefde voor Cas en Loïc natuurlijk ook – want die is eindeloos groot.’
Hoe het verhaal van Stephanie en Jonathan verder gaat, lees je hier.
LEES OOK > Is jouw gezin goed omringd? Bouw aan je ‘dorp’
Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Onze nieuwsbrief voor jonge ouders groeit mee met je kindje en zit boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Schrijf je hier snel in!
Gepubliceerd op: 31/01/2022, laatste update op: 22/03/2023