Lieve Elias,
Ik schreef al in de vorige brief dat je nu één jaar geworden bent. Enkele weken na je verjaardag gaven we een verjaardagsfeestje voor de familie. En het was daar, met al je publiek erbij, dat jij je allereerste stapjes zette. Je liet papa’s been los en waggelde in hoog tempo naar nonkel Simon.
Heel eerlijk, het zag er nog wat uit alsof je een dronken zombie was, maar jongens toch, wat was ik fier op jou!
Alle remmen los
Nu je je allereerste stapjes hebt gezet, zijn er helemaal geen grenzen meer aan jouw toch al vrij grenzeloze wereld. Elke dag moet ik je van de trap plukken omdat je alweer de gang in geglipt bent.
Als je de zetel in gekropen bent, dan moet ik als een levend hek de randen van de zetel bewaken zodat je er niet af tuimelt.
En je hebt intussen zelfs begrepen dat je de hor van onze achterdeur open krijgt als je er met je volle gewicht tegen leunt. Ik kreeg al drie keer een hartverzakking omdat je bijna de trapjes bij de achterdeur aftuimelde.
LEES OOK > Leren lopen met vallen en opstaan
Met de glimlach
Jij ontdekt het allemaal met de glimlach. Meer nog, doorgaans doe je het zelfs met de slappe lach.
Want als ik achter je aan loop en luid je naam zeg – Elias! Doedoe! – om je terecht te wijzen, dan vind jij het vooral bijzonder grappig en zwaai je ook met je vingertje naar mij. Neen, echt indruk maken op jou, dat lukt me voorlopig nog niet.
‘Elias is van bij de start al uitbundig – in zijn vrolijkheid en in zijn kattenkwaad’, zegt je papa. En hij heeft gelijk. Om jou te doen lachen, moeten we je maar aankijken.
Grenzen stellen
Dat maakt het zo gemakkelijk om van je te houden, maar o zo moeilijk om grenzen te stellen waar nodig. We zijn ervan overtuigd dat kinderen duidelijke grenzen nodig hebben om veilig de wereld te ontdekken.
Maar jij ziet nergens het gevaar en houdt vooral van de uitdagingen om je heen. De wereld ligt letterlijk en figuurlijk aan je voeten.
Dus met veel geduld haal ik je keer op keer weg van de trap, toon ik je hoe je zelf uit de zetel kunt kruipen zonder te vallen en verberg ik mijn gezicht als ik moet lachen terwijl ik eigenlijk streng probeer te kijken.
LEES OOK > Risicovol spelen is zoveel leuker
Aanmoediging
Aan aanmoediging ontbreekt het je in ieder geval niet. Aan de zijlijn van het hindernissenparcours van het leven staan wij natuurlijk, maar ook je tantes en je nonkels, je grootouders, je meter en je peter en heel bijzonder: je extra meter Janne.
Want hoewel Janne nog maar 9 jaar is, neemt ze haar meterplichten erg serieus. Als jij wilt gaan spelen, dan volgt ze je doen en laten met argusogen.
Ze draagt je met veel liefde over de stukjes waar je nog niet zo goed kunt stappen. Heel regelmatig brengt ze voor jou de allermooiste tekeningen mee waarop ze haar onvoorwaardelijke liefde voor jou nog eens van de daken schreeuwt.
En op je eerste verjaardag kocht ze van haar eigen centjes een fijn cadeau voor jou. Ja, lieve Eli, jij boft maar met zoveel mensen die klaarstaan om te applaudisseren bij alle trucjes die je ons toont.
Ik houd mijn hart vast voor je volgende wilde avontuur – en voor de zekerheid houd ik ook maar mijn armen open om je op te vangen, want met jou weet je maar nooit.
Benieuwd naar hoe de eerste maanden van Elias verliepen? Lees hier alle eerdere dagboeken.
Over mama Saar
Saar woont in het bronsgroene eikenhout van Limburg. Ze is getrouwd met Wout en samen hebben ze twee zoontjes (Kasper en Elias) en een poes (Dorus).
De tijd waarin Saar niet aan het werken of aan het opvoeden is, houdt ze zich bezig met muziek, lezen en schrijven. Dat doet ze bijvoorbeeld op haar eigen plekje op het wereldwijde web, de blog Paardensaartje.
In het echte leven geeft ze les aan de PXL Hogeschool in Hasselt. Met veel passie en liefde voor het vak helpt ze daar kleuterleid(st)ers opleiden.
Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Daarom krijg je als jonge ouder gratis ‘Brieven aan Jonge Ouders’, een tijdschrift van de Gezinsbond boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Ook kan je je inschrijven voor onze maandelijkse nieuwsbrief die perfect de leeftijd van je kindje volgt. Schrijf je hier snel in!
Gepubliceerd op: 28/01/2019, laatste update op: 09/02/2022Tags: dagboek Elias