Dagboek Elias, maand 7: ‘Zeven maanden thuis met twee kinderen, kan ik dat wel?’

Lieve Elias,

Na zeven maanden thuis met twee kinderen, is dit is mijn laatste volledige maand thuis met jou en Kasper. Ik nam 4 maanden voltijds ouderschapsverlof aansluitend op mijn zwangerschapsverlof.

Bij Kasper ging ik meteen weer aan de slag na mijn zwangerschapsverlof, maar met twee kleine kindjes kort na elkaar vonden we het een goed idee om wat meer tijd te nemen om ons evenwicht weer te vinden.

LEES OOK > Flexibel ouderschapsverlof: eindelijk ingevoerd

Schrik

Ik ben er op voorhand echt wel bang voor geweest (Zou ik dat wel kunnen om elke dag twee kindjes te verzorgen? Zouden de muren op mij gaan afkomen na een tijdje? Zouden ze het zelf leuk vinden om zo veel thuis te zijn? Zou het niet eentonig gaan worden na een tijdje?).

Goede dagen

Het blijkt dat het een beetje van allemaal is geweest. Op sommige dagen had ik het helemaal onder controle. Alles liep gesmeerd, iedereen sliep en at goed, mijn huis was geen storthoop en ik had zelfs zittend kunnen eten.

Slechte dagen

Andere dagen liep het niet zoals gepland. Het middagmaal werd amper aangeraakt (en ik had er nog wel zoveel tijd in gestoken). Niks van het speelgoed was goed, iedereen wilde tegelijk gepakt worden.

Er werd veel geweend (door kleine kindjes én door grote mensen) en weinig geslapen (door kleine kindjes én door grote mensen).

Op die dagen telde ik de uren op de klok tot mijn man weer thuis zou zijn en was ik oprecht opgelucht als ik de voordeur hoorde opengaan.

LEES OOK > Een baby én een kleuter in huis: hallo slaaptekort

Gemengde gevoelens

Nu mijn tijd thuis op zijn laatste benen loopt, kijk ik er met gemengde gevoelens op terug.

Langs de ene kant zou ik nog wel wat langer thuis willen blijven. Ik merk immers dat jullie er allebei zichtbaar van genieten om mama helemaal voor jullie te hebben. Ik vind het zelf ook een voorrecht om jullie van zo kortbij te mogen zien groeien.

Maar langs de andere kant voel ik ook dat het echt tijd is om mijn vleugels weer uit te slaan. Ik mis mijn collega’s en mijn werk. Ik mis het om weer iets helemaal alleen van mezelf te kunnen doen.

Het schuldgevoel (zouden papa’s dat ook zo hebben?) knaagt wel eens als ik besef dat ik jullie binnenkort heel wat minder zal zien. Maar ik troost mezelf met de gedachte dat ik een betere moeder ben als ik ook mijn eigen ding kan doen.

LEES OOK > Voor het eerst naar de crèche met tranen… bij mama

Passie en talent tonen

Ik wil jullie meegeven dat het heel belangrijk is om je passie en je talenten te vinden in het leven en dat het zo fijn is als je daar ook je brood mee kan verdienen. Ik besef dat ik dat enkel écht kan overbrengen door het jullie voor te doen.

En dus haal ik binnenkort mijn boekentas weer van de haak en trek ik met veel goesting weer naar mijn geliefde hogeschool.

Tijd inplannen voor jullie

Ik zal het missen om jou en je broer zo veel bij me te hebben. Maar ik beloof plechtig om na het werk héél bewust tijd in te plannen voor jullie zodat ik zelf elke dag kan vaststellen dat jullie weer ongelooflijk gegroeid zijn.

Tot het zover is, probeer ik alle momenten die ik nog met jullie heb helemaal binnen te pakken. Ik zie je lachen met je broer zijn zotte kuren en ik voel een golf van dankbaarheid. Dat zijn mijn jongens, denk ik, en ik voel me even zielsgelukkig.

Benieuwd naar hoe de eerste maanden van Elias verliepen? Lees hier alle eerdere dagboeken.

Over mama Saar

Saar woont in het bronsgroene eikenhout van Limburg.  Ze is getrouwd met Wout en samen hebben ze twee zoontjes (Kasper en Elias) en een poes (Dorus).

De tijd waarin Saar niet aan het werken of aan het opvoeden is, houdt ze zich bezig met muziek, lezen en schrijven. Dat doet ze bijvoorbeeld op haar eigen plekje op het wereldwijde web, de blog Paardensaartje.

In het echte leven geeft ze les aan de PXL Hogeschool in Hasselt. Met veel passie en liefde voor het vak helpt ze daar kleuterleid(st)ers opleiden.

Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Daarom krijg je als jonge ouder gratis ‘Brieven aan Jonge Ouders’, een tijdschrift van de Gezinsbond boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Ook kan je je inschrijven voor onze maandelijkse nieuwsbrief die perfect de leeftijd van je kindje volgt. Schrijf je hier snel in!

Tags: dagboek Elias