Roze wolk gezocht

Kort na de bevalling krijgen heel wat mama’s te maken met de babyblues: ze voelen zich een aantal dagen behoorlijk somber en lusteloos. Dat is perfect normaal: het zijn de inspanningen, de snel veranderende hormonen, de stress en de vermoeidheid die hun tol eisen. Je moet ook wennen aan die nieuwe moederrol. En die roze wolk, die is soms helemaal zoek.

Donkere gedachten

Een tweetal maanden later hebben de meeste mama’s echter hun draai gevonden. Is dat bij jou niet het geval? Voel je je voortdurend vermoeid, machteloos en waardeloos? Heb je last van gepieker en van donkere gedachten? Dan is het mogelijk dat je met een postpartum-depressie kampt.

Dat heb je zelf niet in de hand en daar hoef je jezelf dus ook niet voor te schamen. Het komt vaker voor dan je zou denken. Geef jezelf tijd en rust maar blijf er vooral niet mee zitten.

Praat erover met je partner, met familie of vrienden, en vraag hulp bij de verzorging van je kindje en in het huishouden. Klop gerust aan bij je huisarts, bij Kind en Gezin of bij je vroedvrouw. Zij kunnen je eventueel doorverwijzen naar gespecialiseerde hulp.

‘Grote levensgebeurtenissen zijn niet alleen maar fantastisch, ze zorgen ook voor spanning.’  – Diana Koster

LEES OOK > Traumatische bevalling verwerken: neem je tijd

Roze wolk gezocht

Het ontbreken van die roze wolk is volgens Diana Koster, verloskundige en vrouwencoach, nog een groot taboe: ‘Uit onderzoek blijkt dat 10 tot 20% van de vrouwen tijdens de zwangerschap en na de bevalling depressief of angstig is. En toch praten ze er nauwelijks over. Als iemand hen vraagt hoe het gaat, antwoorden ze gewoon “goed”.’

Diana Koster breekt een lans voor moeders die uit balans zijn. ‘We leven in een tijd waarin de druk enorm hoog ligt. We moeten heel veel: er knap en strak uitzien, regelmatig sporten, een bloeiende carrière hebben en vrolijk aanwezig zijn op de sociale media. En wanneer je een gezond kind hebt, moet je blij zijn.

Maar een zwangerschap en moeder worden horen thuis in de categorie grote levensgebeurtenissen. Die zijn niet alleen maar fantastisch, ze halen je leven grondig overhoop en zorgen voor spanning.

De overgang van vrouw naar moeder valt nu eenmaal niet te onderschatten. Er breekt een totaal nieuwe fase aan waarbij vrijwel niets nog hetzelfde blijft. Over de lichamelijke aspecten van zwangerschap en bevalling wordt honderduit gepraat, maar de emotionele kant komt veel te weinig aan bod.’

LEES OOK > Je lichaam na de bevalling: 10 gevolgen die best vaak voorkomen

Zuurstofmasker

Het is al een eerste stap in de goede richting als je niet blijft worstelen met je negatieve gevoelens, maar er met iemand over praat. Diana Koster: ‘Wanneer je als jonge mama angstig of depressief bent heeft dat sowieso een invloed op je kinderen. Ook daarom blijf je beter niet bij de pakken zitten.

Je hoeft je nergens om te schamen, je bent zeker niet de enige die zich somber, onzeker of gespannen voelt. Erover praten met je partner is absoluut nodig! Als die weet wat er door je heen gaat, kan hij daarmee rekening houden, zo voorkom je dat jullie in die nieuwe levensfase uit elkaar groeien.

Durf ook hulp te vragen aan anderen. Ik hoor heel vaak zeggen: ‘Ach ik wil je niet belasten met mijn problemen’. Maar eigenlijk moet je het anders bekijken: als jij aan een vriend of vriendin hulp vraagt, geef je die eigenlijk een cadeau, een goed gevoel.

Want vrienden doen niets liever dan je helpen, toch? Wat voor vriendschap heb jij met iemand als je voor die persoon beslist dat je hem of haar niet wil lastigvallen met je moeilijkheden? En een half jaar later moet die dan vernemen dat jij een rotperiode doorgemaakt hebt …’

LEES OOK > Hulp vragen is geen schande

Uitkijkpunt

Wanneer je de balans kwijt bent, voelt dat volgens Diana Koster een beetje zoals rondlopen in een dichtbegroeid bos. ‘Je bent de weg kwijt en blijft in cirkels draaien zonder echt vooruit te komen. Op zo’n moment is het nodig om op een uitkijkpunt te gaan staan, zodat je weer wat overzicht krijgt.

Ik probeer daarbij te helpen. Aan de hand van een vragenlijst gaan we eerst benoemen wat het probleem is. We kijken vanwaar het komt, wat het met je doet en hoe het je beïnvloedt.

We brengen je leven in kaart: wat waren belangrijke momenten, hoe zit je lichamelijk en geestelijk in elkaar? Dat alleen al werkt voor heel veel mensen verhelderend, dan snappen ze een aantal dingen ineens een heel pak beter.

Daarna vraag ik iets heel eenvoudigs: kijk elke dag naar wat er wel goed gaat en noteer dat. Het hoeft niet groots of spectaculair te zijn, het gaat gewoon om kleine leuke momenten: een fijne babbel met de buren, genoeg tijd om te douchen, de baby die luidop lacht …

Het resultaat van die simpele oefening is vaak verbluffend. Als je op die manier leert kijken, schiet je geluksgevoel zo de hoogte in. En heb je een moeilijk moment, dan kun je gaan lezen wat er wel goed en vlot gaat en daarop focussen.’

‘Ik pleit voor kwetsbaarheid. Het is oké als je even de kluts kwijt bent. Je vindt wel weer een nieuw evenwicht.’ – Diana Koster

Geen übermoeder

‘Ik pleit echt voor meer kwetsbaarheid’, zegt Diana Koster. ‘Je hoeft geen perfecte übermoeder te zijn. Het is oké en normaal dat je door al die gebeurtenissen even de kluts kwijt bent. Je vindt wel een nieuw evenwicht.

Voel je ook niet schuldig ten opzichte van je baby omdat je niet meteen smoorverliefd op hem bent. Liefde op het eerste gezicht bestaat, maar je hebt ook zoiets als diepe vriendschap die uiteindelijk liefde wordt. En niemand zegt dat het ene beter is dan het andere.

Wacht vooral niet te lang om over je negatieve gevoelens te praten. Als je dat pas na zeven jaar doet, dan zit je al zeven jaar op het verkeerde pad, en dat is een heel eind teruglopen.

Ik hoop echt dat het ooit vanzelfsprekend wordt dat we allemaal kwetsbaar kunnen zijn en gewoon durven zeggen dat het best moeilijk gaat.’

Meer lezen?

• Van Weddingen, Lieve, Mijn baby lacht… nu ik nog, Manteau, 2013.
• Koster, Diana, Perfecte moeders bestaan niet, Lannoo, 2012.

LEES OOK > ‘Die roze wolk waar iedereen het over had, was bij mij donkergrijs.’

Dit artikel is eerder verschenen in Brieven aan Jonge Ouders, het gratis tijdschrift voor alle ouders. Pas bevallen of nog in verwachting? Schrijf je hier in om deze razend interessante reeks gratis te ontvangen. Voor ouders van kindjes tot 18 maanden zijn er ook de NieuwsBrieven aan Jonge Ouders, elke maand in je mailbox.

Tags: babyblues