Dagboek Elias, 2 jaar & 3 maanden: ‘Jij bent dat typische tweede kind dat meer blutsen en bulten heeft’

Lieve Elias,

‘Ik wou dat hij vooral altijd zou blijven zoals hij nu is’, zeg ik elke dag minstens één keer tegen je papa. Je bent ons tweede kind, en je verschilt enorm van je grote broer. Zo hang je in tegenstelling tot Kasper graag de waaghals uit, met heel wat blutsen en bulten tot gevolg.

Schattig

Je bent nu iets ouder dan twee jaar en ik vind je echt om op te eten. Je zegt al heel wat en je praat ook duidelijk maar je spreekt natuurlijk nog heel wat dingen verkeerd uit. ‘Pamio felen’ zeg je wanneer je keihard op de toetsen van mijn piano wilt slaan. ‘Is wel een beetje luid, hè’, roep je nog – net verstaanbaar boven je eigen lawaai.

‘Mijn fiets is niet pakot, hè!’ zeg je gerustgesteld wanneer je overeind krabbelt. Je controleert uitgebreid of er niets aan je fiets is en springt er dan gezwind weer op. Je doet veel hoofden draaien op straat wanneer je op de stoep voorbij komt gestoven terwijl je honderduit tegen mij aan het vertellen bent.

Nachtmonster

Maar je bent natuurlijk niet altijd zo schattig. Wanneer je midden in de nacht wakker wordt bijvoorbeeld, dan vind ik je een stuk minder om op te eten. Je wilt niet terug gaan liggen en vindt duidelijk dat vier uur ’s nachts een prima moment is om aan de dag te beginnen. Zelfs als ik je vertel dat iedereen nog slaapt (je eist dat we iedereen die je kent opsommen), blijf je volhouden dat het voor jou welletjes geweest is.

Soms lukt het me om je snel weer onder de wol te krijgen. Maar het gebeurt evengoed dat ik je meeneem naar onze kamer. Jij nestelt je tussen ons in en fluistert dat we stil moeten zijn want dat iedereen slaapt. Gelukkig hebben we een groot bed, denk ik dan weleens.

LEES OOK > Hoe help ik mijn kindje doorslapen ’s nachts?

Durver

Of nog zo’n moment waarop ik je niet zo schattig vind: als je weer de waaghals uithangt. Ik schreef het al vaak, maar jij en je broer hebben echt een ander karakter. Kasper is heel voorzichtig. Hij bekijkt situaties eerst voor hij zich erin begeeft en zal altijd nadenken over wat er mis kan gaan. Dat is heilzaam (hij is nu eenmaal voorzichtiger) maar het belemmert hem soms (wanneer hij gevaren ziet die er niet noodzakelijk zijn).

Jij daarentegen bent nogal van de weg vooruit. Jij doet eerst en denkt dan pas na en in het ergste geval doe je gewoon zonder na te denken. Je kon nog maar net op je tweewieler fietsen of je reed al met je benen omhoog van de hoogste heuveltjes af. Je schuift je stoel tot tegen de kast en klimt er zelf op om je tut te pakken die ik hoog heb weggelegd. Als we een wandeling maken, kijk jij voortdurend achterom omdat je iets interessants gezien hebt en hop, je knalt weer ergens tegen aan.

Tweede kind

En dus ben jij dat typische tweede kind dat meer blutsen en bulten heeft. We zitten vaker met jou bij de dokter voor een opengesprongen kin die dicht moet worden gelijmd dan dat we dat bij Kasper moeten doen. Jij maalt er niet om. Na enkele minuten zie je doorgaans al geen enkele reden meer om je te laten verzorgen en wil je het liefst van al gewoon verder spelen. Ik kan er soms wel mee zitten: ben ik minder oplettend voor jou? Laat ik je te veel je gang gaan? Bescherm ik je niet genoeg?

Gelukkig kan ik mezelf steeds beter met milde stem toespreken. Die stem zegt me dat het ook in je karakter ligt. Je bent nu eenmaal een robbedoes, een wildebras, een waaghals en een stuntman. Blijf dus maar vooral altijd zoals je nu bent: helemaal jezelf.

LEES OOK > Dagboek Jutta: over je eerste keer patatjes en je lot als tweede kind

Over mama Saar

Saar woont in het bronsgroene eikenhout van Limburg. Ze is getrouwd met Wout en samen hebben ze twee zoontjes (Kasper en Elias) en een poes (Dorus).

De tijd waarin Saar niet aan het werken of aan het opvoeden is, houdt ze zich bezig met muziek, lezen en schrijven. Dat doet ze bijvoorbeeld op haar eigen plekje op het wereldwijde web, de blog Paardensaartje.

In het echte leven geeft ze les aan de PXL Hogeschool in Hasselt. Met veel passie en liefde voor het vak helpt ze daar kleuterleid(st)ers opleiden.

Benieuwd naar hoe de eerste maanden van Elias verliepen? Lees hier alle eerdere dagboeken.

Foto’s: Saar Steverlinck

Volg de Gezinsbond ook op Facebook, Twitter en Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en activiteiten. Lid worden van de Gezinsbond kan hier.

Tags: dagboek Elias