Fien kreeg kanker tijdens de zwangerschap: ‘Een gezond kindje op de wereld zetten, was altijd mijn grote drijfveer’

Wanneer Fien zich voortdurend moe voelt en snel buiten adem is, dan wijt ze dat in eerste instantie aan haar zwangerschap. Ze is voor de tweede keer zwanger en vermoeidheid is toch een van die typische kwaaltjes, denkt Fien. Maar wanneer de NIPT-test twee keer geen uitsluitsel geeft en Fien verder onderzocht wordt, blijkt er al gauw veel meer aan de hand te zijn. Fien blijkt kanker te hebben tijdens haar zwangerschap.

De vruchtwaterpunctie geeft gelukkig aan dat Fiens baby gezond is. Om zeker te zijn dat alles oké is, wordt er een echo en een punctie genomen, want de klieren in haar nek blijken gezwollen te staan.

Tijdens de eerste dansles in haar dansschool na die lange eerste lockdown van 2020, krijgt Fien plots telefoon. ‘Ik was erg geschrokken door wat ik hoorde. De dokter vertelde me dat ik het syndroom van Hodgkin had. Er volgde een lang gesprek vol medische termen die ik niet altijd helemaal juist kon plaatsen. Het gesprek ging ook heel snel en ik had het ook helemaal niet zien aankomen.’

Pas na een tijdje in het gesprek wordt het woord kanker uitgesproken.

LEES OOK > De NIPT-test: wat is het en wat test het?

Overdonderd

‘Ik was natuurlijk helemaal overdonderd. De grond zakte echt weg onder mijn voeten’, vertelt Fien. Dan gaat alles plots heel snel. Fien wordt op een rollercoaster gezet en die brengt haar naar het UZ Leuven, waar ze heel goed opgevangen wordt door een multidisciplinair team van een vroedvrouw, een gynaecoloog en een oncoloog.

‘Het feit dat die verschillende artsen samenwerkten aan mijn case, is heel waardevol geweest. Zo heeft de gynaecoloog me echt beschermd door aan te geven dat ik beter geen borstvoeding zou geven na de bevalling. Ik wou dat ontzettend graag na een succesvol borstvoedingsverhaal bij mijn dochter, maar de gynaecoloog gaf aan dat ik dan simpelweg veel te veel zou vragen van mijn lichaam.

Hoewel ik het daar echt moeilijk mee had, ben ik achteraf blij dat dat zo stellig geweest is. Zo werd die moeilijke beslissing voor mij gemaakt en kon ik mezelf ook niet voortdurend om de oren slaan met schuldgevoel.’

Oerkracht

Tijdens haar behandeling lijkt het wel alsof er een onmetelijke oerkracht in Fiens lichaam zit. Twee weken na haar eerste onderzoek druppelde de eerste chemo al haar lichaam binnen. Uiteindelijk zou Fien 8 keer chemo krijgen tijdens de zwangerschap en 4 keer erna.

‘Als je zwanger bent, kan je heel wat medicatie niet nemen omdat die schadelijk is voor je baby. Maar mijn lichaam leek alles aan te kunnen tijdens de zwangerschap. Ik was vooral heel moe, maar ik ben gespaard gebleven van die typische extreme misselijkheid die bij chemotherapie hoort.’

Hoewel Fiens lichaam zich dus ontzettend krachtig toonde tijdens de behandeling, is het op z’n zachtst gezegd natuurlijk niet evident om kanker te krijgen tijdens je zwangerschap. ‘Mijn baby had geen last van de chemo, dat hebben ze me altijd verzekerd. Maar een uur lang stil liggen tijdens een MRI-scan is ontzettend moeilijk met een dikke buik. Ook je ingewanden veranderen van plaats wanneer je zwanger bent en dat bemoeilijkt dan weer heel wat onderzoeken.’

LEES OOK > Oncoloog Laurens overwon zelf leukemie: ‘Die ziekte heeft mijn leven een bijzondere wending gegeven’

Bevalling

‘Een gezond kindje op de wereld zetten, is altijd mijn grote drijfveer geweest tijdens mijn behandeling. Ik kon het allemaal aan, zo lang ik maar wist dat mijn kindje hier zonder kleerscheuren zou uitkomen’, zegt Fien.

Het was dan ook een ontzettend grote schok toen Mart geen hartslag bleek te hebben wanneer ze geboren werd. ‘Mart werd één seconde op me gelegd om de navelstreng door te knippen, maar er zat helemaal geen leven in haar. Ik wist totaal niet wat er gebeurde want plots stonden er heel veel artsen om me heen en hoorde ik hoe Mart gereanimeerd werd.

Het is een geluk bij een ongeluk geweest dat ik door mijn ziekte in het UZ Leuven ben bevallen. Daardoor kon Mart onmiddellijk de juiste verzorging krijgen waardoor er geen cruciale tijd verloren ging.’

Na de bevalling moest Mart enkele dagen koeltherapie krijgen door de reanimatie, waardoor Fien nog drie dagen moest wachten vooraleer ze haar dochter eindelijk kon vasthouden. Gelukkig heeft Mart niets overgehouden aan haar turbulente start.

Weer chemo

Tien dagen na de geboorte van Mart start de chemotherapie van Fien weer op. Het is ontzettend zwaar om tegelijk te zorgen voor grote zus Roos (2), een pasgeboren baby én met je hele lichaam te vechten tegen kanker. Fien merkt dat die oerkracht er niet meer is. Nu is ze wél heel misselijk na de chemo.

‘Ik heb toen veel uit handen moeten geven en dat vond ik niet altijd gemakkelijk. Mijn mama heeft heel veel voor mijn kinderen gezorgd in de weken na de geboorte van Mart. Ik wist zeker dat ze daar in goede handen waren en toch deed het zoveel pijn dat ik niet zelf voor hen kon zorgen.’

Fiens warme netwerk heeft zo vaak het verschil gemaakt: mensen die voor eten zorgen, haar vriendinnen die een pot vol opgeschreven herinneringen meegeven naar de behandeling, haar ouders die voor haar kinderen zorgen wanneer ze dat zelf niet kon, alle mensen die haar berichtjes sturen om te laten weten dat er aan haar gedacht werd. ‘Zonder dat sterke netwerk is het nog veel moeilijker om mee te maken wat ik heb meegemaakt.’

LEES OOK > Is jouw gezin goed omringd? Bouw aan je ‘dorp’

Achteraf

Wat Fien vooral onderschat heeft, is wat er zou gebeuren na de behandeling. ‘Ik had gedacht dat ik me opgelucht en gelukkig zou voelen, maar eigenlijk kreeg ik toen pas de weerslag van alles wat er de afgelopen maanden was gebeurd.’

Fien vertelt hoe ze veel steun haalt uit de lotgenotengroepen waar ze deel van uitmaakt, zoals ‘Kanker en Zwangerschap’, een organisatie uit Nederland. Hoewel niemand precies hetzelfde heeft meegemaakt, doet het toch zoveel deugd om te kunnen praten met lotgenoten.

Ook de gratis telefoongesprekken met een psycholoog die ‘Stichting tegen Kanker’ aanbiedt zijn van onschatbare waarde. ‘Het helpt om vat te krijgen op wat er allemaal gebeurd is, om te bespreken met mijn partner hoe ik mij voel en om het verdriet dat me nu soms overvalt toe te laten.’

LEES OOK > Vzw Prinses Harte schenkt kleurrijke troostpakketten aan kindjes met kanker

Grenzen

‘Mijn lichaam is nog altijd niet helemaal hersteld. Ik heb nog heel lang een dutje overdag nodig gehad en ook nu nog voel ik hoe ik na een drukke dag recuperatietijd nodig heb’, vertelt Fien.

‘Je hoofd wil soms sneller gaan. Je vraagt je af hoe het komt dat je nu verdrietig bent, of je moe voelt want ‘alles is toch voorbij’? Maar voorbij is het natuurlijk niet. Je ontwaakt uit die overlevingsmodus waar je zo lang hebt ingezeten. Je moet met mondjesmaat terug leren voelen waar je grenzen liggen – wat er kan en wat er (nog) niet kan.

Ik heb altijd de gezondheid van mijn kind op de eerste plaats gezet. Ik dacht enkel aan wat de gevolgen waren voor haar. Nu moet ik stilaan terug leren om ook te denken aan mezelf.’

Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Onze nieuwsbrief voor jonge ouders groeit mee met je kindje en zit boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Schrijf je hier snel in!

Tags: brieven aan jonge ouders