Column van een papa: gedachteflarden over LGBTQ+

Wim is papa van vier tieners. In deze column staat hij stil bij LGBTQ+. Want eerlijk gezegd? Hij ligt er niet wakker van. Of toch?

Wat vinden jullie van LGBTQ+?

Het ligt waarschijnlijk aan mij, omdat ik – zo zeggen de kinderen hier toch – stilaan oud word, maar kunnen we daar misschien toch een alternatief voor bedenken?

Ik ben namelijk zelf vader van een kind dat past in die afkorting. Zolang die daar zelf niet volledig open over communiceert, respecteer ik de privacy hierrond ook zo veel mogelijk. Dat spreekt voor zich.

Toch wil ik graag enkele gedachteflarden met jullie delen, als vader van alvast één kind dat onder één van die letters valt. Zie je, daarom wil ik dus graag een ander woord. ‘Onder één van die letters valt?’ Zucht!

LEES OOK > Van ‘Huh?’ naar ‘Aha?’: de betekenis achter LGBTQ+

Eerlijk gezegd

Eerlijk gezegd lig ik er niet wakker van. Echt niet. Het kan me oprecht niet schelen hoeveel schoonzonen, schoondochters, schoontransen of schoonneutralen er ooit rond mijn tafel zitten. Zolang het maar leuke mensen zijn die het beste voorhebben met mijn kinderen. En ook een beetje met mij natuurlijk. Ja, zo ben ik wel.

Eerlijk gezegd lig ik er wel wakker van. Echt wel. Natuurlijk besef ik dat de wereld niet meer dezelfde is als die uit de jaren stillekes. Er is veel meer verdraagzaamheid voor de hele – hier gaan we weer – LGBTQ+ gemeenschap. En toch ook niet. Nog steeds lees en hoor ik verhalen over homofoob geweld, koppels die niet hand in hand over straat durven lopen en transpersonen die bedreigd worden. Dáár lig ik dus wel eens wakker van.

Doet er niet toe?

Eerlijk gezegd lig ik er niet wakker van. Echt niet. Ik zie bij mijn kinderen, hun vrienden en veel ouders hoe er steeds minder vragen over worden gesteld. Die ‘anders’ in ‘anders geaard’ lijkt stilaan te verdwijnen. Er wordt niet langer raar opgekeken als een vriendin samen is met een meisje, of als een vriend nu eens een vriend heeft en wat later een vriendin. Nee, dan hoor ik gewoon: ‘Dat doet er toch niet toe, papa?’

Eerlijk gezegd lig ik er wel wakker van. Echt wel. Binnen Europa zijn er landen waar ze ‘LGBTQ+ vrije zones’ willen installeren. In Europa! In dat zelfverklaarde baken van verlichting en tolerantie, jawel. Oké, er komt protest tegen en de Europese instellingen dreigen met sancties, maar veel effect heeft het voorlopig niet. Dáár lig ik wel eens wakker van.

LEES OOK > Zo kreeg papa Wim zijn tieners in beweging: ’Komaan, papa! Zo moeilijk is dat toch niet, lopen?’

Restyling

Eerlijk gezegd lig ik er niet wakker van. Echt niet. Op 17 mei vierden we IDAHOT: de Internationale Dag Tegen Holebifobie, Transfobie en Interseksefobie. Op de school van mijn kinderen droegen alle leerkrachten die dag iets met een regenboog: mondmasker, pin, T-shirt… Dan word ik dus heel erg blij, ja. Want als school geef je op die manier duidelijk de boodschap: hier mag je zijn wie je bent.

Eerlijk gezegd lig ik er wel wakker van. Echt wel. Ik denk nu misschien te veel in clichés, maar wat als ik binnenkort gerestyled word? Of heeft dat eigenlijk niets te maken met – komt ie nog eens – LGBTQ+? Misschien niet, want ik krijg van alle vier even meewarige blikken als ik met een – volgens mij dan toch – fantastisch leuk hemd uit het pashokje kom: ‘Papa, nee! Echt niet!’

Ach ja, als ze maar een beetje lief zijn voor elkaar. En voor mij! Want ja, zo ben ik wel.

Meer lezen over LGBTQ+? Klik dan snel door naar ons dossier Alle liefs voor M/V/X.

Over Wim Schotsmans

Wim Schotsmans (+40 jaar) is een buitendenker, en een gescheiden vader van vier tieners. Twee jongens, twee meisjes. Allen tussen de leeftijd van 12 en 18. Meer schrijfsels van Wim vind je op vaderklap.be

Volg de Gezinsbond ook op Facebook, Twitter en Instagram om op de hoogte te blijven van nieuwtjes en activiteiten. Lid worden van de Gezinsbond kan hier.

Tags: genderbewust opvoeden