Dagboek Elias, maand 4: ‘Twee kindjes grootbrengen is niet simpel’

Lieve Elias,

Twee kindjes grootbrengen vraagt heel wat organisatie. Het is zoeken naar een routine. Het is zeker een fijne tijd, maar het is niet altijd even makkelijk.

Normaal gezien startte ik rond deze tijd opnieuw met werken. Na de geboorte van Kasper ben ik na 14 weken weer aan de slag gegaan. Dat was heel dubbel: ik had er behoefte aan, maar ik vond het toch ook lastig om zo’n klein kindje bij de onthaalmoeder achter te laten.

Dit keer koos ik ervoor om 4 maanden voltijds ouderschapsverlof op te nemen. Omdat jullie niet veel verschillen van leeftijd, dacht ik er op deze manier voor jullie allebei een periode met veel mama-tijd van te maken.

LEES OOK > Flexibel ouderschapsverlof: eindelijk ingevoerd

Alleen

Ik heb me veel zorgen gemaakt over hoe ik in godsnaam twee kleine kindjes elke dag alleen zou kunnen verzorgen. Maar ik groei er razendsnel in. Ik dokter een routine uit die ervoor zorgt dat we rond negen uur allemaal aangekleed zijn en gegeten hebben.

Daarna vliegt de dag om. Ik maak eten. Ik speel mee. Ik ruim op. Ik stop jullie allebei in bed (en ik hoop elke keer op goeie dutjes). Ik reik tutjes aan. Ik snij fruit. Ik geef flesjes.

Soms zijn er dagen dat ik pas rond het middaguur besef dat ik zelfs nog geen glas water heb gedronken. Ik moet opletten dat ik mezelf niet vergeet in de drukte.

Dubbel

Het is iets heel dubbels, denk ik soms, dat ouderschap. Het is tegelijk de geweldigste en moeilijkste periode in mijn leven tot hiertoe.

Twee kleine kindjes grootbrengen is niet simpel en het is werk dat vaak weinig gewaardeerd wordt.

Het ene moment valt het me zwaar. Te weinig tijd voor mezelf, alles snel-snel, altijd wel iemand die me nodig heeft, te weinig slaap…

Het andere moment voel ik me echt gezegend. Tijd voor mijn kinderen – om hen groot te zien worden, om er echt te zijn voor hen, om kleine stapjes en nieuwigheden als eerste te mogen zien.

LEES OOK > Waarom het goed is om me-time in te plannen, ook al is je keuken ontploft

(Onder) druk

Ik kan mezelf weleens wat druk opleggen – die mama kan precies veel gemakkelijker alles loslaten en gewoon iets voor zichzelf gaan doen, waarom kan ik dat niet? Die mama, die verzint allemaal leuke knutselactiviteiten, waarom doe ik dat niet?

Maar een wijze dame zei me ooit dat een moeder die perfect wil zijn eerder een straf is voor een kind dan een geschenk. En dus probeer ik mild te zijn voor mezelf.

Ik weet dat ik elke dag mijn uiterste best doe voor mijn twee jongens. Ik weet dat ze alle moeilijke momenten meer dan waard zijn.

En ik weet zo langzamerhand ook dat ik het verdien om af en toe op te eisen wat ik nodig heb om elke dag weer het beste van mezelf te kunnen geven. (Al plan ik doorgaans mijn kleine activiteiten mooi om de behoeften van de kindjes heen – moeder toch, let it go!)

LEES OOK > Perfecte ouders bestaan niet: een pleidooi voor mild ouderschap

Sneltrein

‘De dagen zijn lang, maar de jaren zijn kort’, antwoord ik doorgaans wanneer mensen me vragen hoe het gaat. En zo is het maar net.

Een jaar geleden was er van jou nog geen sprake en nu lig je hier voor me op je buik je hoofdje fier rechtop te houden.

Je lacht me toe wanneer ik je naam zeg. Je broer passeert en merkt ons mini-momentje op. Dat kan hij natuurlijk niet zomaar laten gebeuren – hij wil ook wat van de aandacht.

Dus beslist hij knal boven op je te gaan liggen om je een dikke knuffel te geven. Dat vind je maar niks en je zet het keihard op een huilen.

‘De uren zijn lang, maar de dagen zijn kort’, fluister ik mezelf toe. En met veel liefde haal ik Kas van je af en geef ik jullie allebei een hele hele dikke zoen.

Benieuwd naar hoe de eerste maanden van Elias verliepen? Lees hier alle eerdere dagboeken.

Over mama Saar

Saar woont in het bronsgroene eikenhout van Limburg.  Ze is getrouwd met Wout en samen hebben ze twee zoontjes (Kasper en Elias) en een poes (Dorus).

De tijd waarin Saar niet aan het werken of aan het opvoeden is, houdt ze zich bezig met muziek, lezen en schrijven. Dat doet ze bijvoorbeeld op haar eigen plekje op het wereldwijde web, de blog Paardensaartje.

In het echte leven geeft ze les aan de PXL Hogeschool in Hasselt. Met veel passie en liefde voor het vak helpt ze daar kleuterleid(st)ers opleiden.

Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Daarom krijg je als jonge ouder gratis ‘Brieven aan Jonge Ouders’, een tijdschrift van de Gezinsbond boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Ook kan je je inschrijven voor onze maandelijkse nieuwsbrief die perfect de leeftijd van je kindje volgt. Schrijf je hier snel in!

Tags: dagboek Elias