Dagboek Elias, maand 16: ‘Naar de kapper… en de dokter’

Lieve Elias,

Deze maand slaan de ziektekiemen genadeloos toe in ons huis. Eerst is het Kasper die in de voddenmand belandt. Buikgriep deed al even de ronde in zijn klas en hij kreeg het ook te pakken.

We proberen zo goed mogelijk onze voorzorgen te nemen zodat jij het niet krijgt: we ontsmetten onze handen regelmatig en we wassen het speelgoed af. Maar het is onafwendbaar met twee kleine kindjes die regelmatig eens goed in elkaars gezicht niezen: ook jij gaat voor de bijl.

LEES OOK > Zo bouwt je verkouden baby meer weerstand op

Geen stress (meer)

Gelukkig speelt onze (korte) ervaring als ouders hier in ons voordeel. Bij Kasper gingen we sneller naar de huisarts, ook al voelde ik instinctief vrij goed aan wanneer het ernstig was en wanneer niet. Bij jou durven we iets langer af te wachten en te vertrouwen op ons eigen aanvoelen.

We troosten je met veel liefde wanneer je ’s nachts wakker wordt en overdag mag je zo vaak op onze schoot zitten als je maar wilt.

Ik doe zowat een halve week lang alles met één arm: Kasper z’n broek weer optrekken, het eten maken, de tafel afvegen, neuzen proper maken, you name it!

Dokter

Wanneer je na het weekend toch nog niet helemaal beter bent, gaan we toch maar naar de dokter. Een doktersbriefje zorgt ervoor dat we geen respijtdagen verliezen in de opvang en zo hoor ik toch nog eens wat ik eigenlijk al weet: dat het een virusje is dat je zult moeten uitzieken.

Je broer kan het intussen steeds beter uitleggen en hij staat erop om te vertellen wat er met zijn broer aan de hand is. Hij vertelt dat je moest overgeven toen Eloïse op jullie kwam babysitten en dat je nu buikpijn hebt.

En daarna vraagt hij – zoals altijd – of hij toch wel zeker een sticker krijgt als hij flink is tijdens het onderzoek.

LEES OOK > Wat met opvangkosten als je kindje vaak ziek is?

Kapper

Na de dokter volgt nog een andere afspraak waar we dringend werk van moeten maken: de kapper. Ik zet me al schrap, want de vorige keer dat ik met jullie twee naar de kapper ging was – zacht uitgedrukt – een intense ervaring.

Kasper is nogal bang van de schaar en hij schreeuwt doorgaans de keet bij elkaar terwijl hij als een echte ninja de schaar probeert te ontwijken. Zoals altijd kopieerde jij het gedrag van je broer en zette je het ook op een brullen.

Maar dit keer geef jij als bij wonder het goede voorbeeld. Je mag naar een filmpje van Bumba kijken en je blijft superflink zitten. Je krijgt nog wat gel in je haren en je bent plots een hele kerel. Zo kan het dus ook! Ik voel me een echte winnaar.

Maar dan is het nog de beurt aan je grote broer en die zet het zoals gewoonlijk op een brullen. Ik probeer nog wat luider ‘SORRY!’ te roepen naar de andere mensen in het salon terwijl ik Kasper zo goed mogelijk gerust probeer te stellen.

Uiteindelijk vertrek ik met twee frisse kopjes. Mijn eigen kopje voelt iets minder fris aan.

LEES OOK > Perfecte ouders bestaan niet: een pleidooi voor mild opvoeden

Groter

Wanneer ik achterom kijk en jullie allebei in jullie autostoel zie zitten verbaast het me toch weer, net zoals iedere keer wanneer we naar de kapper geweest zijn: jullie lijken plots allebei weer centimeters gegroeid.

Het voelt alsof ze de haren die eraf gingen erbij plakten in lengte. Ik voel me heel trots op mijn mooie zonen en ik wou dat ik de tijd even op stop kon zetten. Time flies when you’re having fun!

Benieuwd naar hoe de eerste maanden van Elias verliepen? Lees hier alle eerdere dagboeken.

Over mama Saar

Saar woont in het bronsgroene eikenhout van Limburg.  Ze is getrouwd met Wout en samen hebben ze twee zoontjes (Kasper en Elias) en een poes (Dorus).

De tijd waarin Saar niet aan het werken of aan het opvoeden is, houdt ze zich bezig met muziek, lezen en schrijven. Dat doet ze bijvoorbeeld op haar eigen plekje op het wereldwijde web, de blog Paardensaartje.

In het echte leven geeft ze les aan de PXL Hogeschool in Hasselt. Met veel passie en liefde voor het vak helpt ze daar kleuterleid(st)ers opleiden.

Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Daarom krijg je als jonge ouder gratis ‘Brieven aan Jonge Ouders’, een tijdschrift van de Gezinsbond boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Ook kan je je inschrijven voor onze maandelijkse nieuwsbrief die perfect de leeftijd van je kindje volgt. Schrijf je hier snel in!

Tags: dagboek Elias, peuter