Lieve Elias,
Na 7 maanden thuis met jou en met je broer ga ik weer aan de slag. En jij gaat voor de eerste keer naar de onthaalmoeder.
Onthaalmoeder
Ik schreef eerder al dat ik er naar uitkijk om terug aan de slag te gaan, maar dat ik toch ook mijn hart vasthoud. Ga je veel last hebben van de veranderingen?
Ben je misschien ‘te groot’ om nog vlot de omschakeling te maken naar volle dagen bij de onthaalmoeder? Zal je me niet te erg missen? Dat ik jullie zal missen, dat weet ik wel zeker. Maar ik voel ook dat ik stilaan weer nood heb aan ruimte voor mezelf.
LEES OOK > Naar de crèche? Neem je tijd om te wennen!
Goede start
Je eerste weken gaan goed. Je slaapt rustig en je eet vrij goed. Vanuit de hoge stoel waar je in zit, geef je je ogen de kost. Regelmatig komt je grote broer je wat speelgoed brengen en dan krijgen jullie weer samen de slappe lach.
Soms brengt hij je zoveel speelgoed, dat de onthaalmoeder je amper nog ziet zitten.
Ik vind het zelf een erg fijn idee om te weten dat Kasper bij jou in de buurt is. ‘Ssst, Elias’, zegt ie als je weent en dan kan ik hem wel plat knuffelen, die grote broer van jou.
Broers
Jullie hebben het steeds leuker met z’n twee. Kasper heeft nooit echt veel last gehad met de aanpassingen die jouw komst met zich meebrachten. Ik denk dat hij nog net te klein was om echt te beseffen wat er allemaal gebeurde.
Nu je groter wordt en stilaan meer aan ons kan tonen wie jij bent, zien we ook de interactie tussen jullie groeien. Kasper brengt jou speelgoed, jij laat het op de grond vallen en jullie lachen samen zo hard tot jullie allebei de hik krijgen.
Het doet wat met mij om mijn twee kinderen zo samen te zien. Op dagen dat het zwaar is – zo twee kleine kindjes kort na elkaar – zie ik op zo’n momenten weer duidelijk voor ogen waarom we het zo hebben aangepakt.
Moe(der)
Nu ik weer fulltime werk en daarnaast probeer om ook een goede mama, een fijne vrouw, een leuke zus, een hippe tante en een toffe vriendin te zijn, merk ik dat het wel eens lastig is om al die ballen in de lucht te houden.
Ik voel me regelmatig op sommige vlakken tekort schieten. Er schiet niet veel tijd over aan het einde van de dag voor mezelf. We zijn allebei moe, je papa en ik, omdat je nog elke nacht wakker wordt.
LEES OOK > Een baby én een kleuter in huis: hallo slaaptekort!
De laatste tijd begin je last te hebben van verlatingsangst. Je lijkt te beseffen dat jij en ik niet samen één persoon zijn en als je me niet meteen kan zien dan zet je je keel open.
Ook ’s nachts ween je en dan helpt het enkel als we je oppakken en je voelt dat we er zijn om jou te troosten.
Tel daar nog bij op dat je plots niet één maar twéé tandjes lijkt te hebben en dan hoeven we niet lang te zoeken naar de reden van je nachtelijk spoken.
Het maakt dat we wallen hebben die soms tot halfweg ons gezicht hangen, maar we doen het met veel liefde.
Als je dan uiteindelijk je rust weer vindt, kort bij ons, dan vind ik het zalig om je zachtjes in slaap te horen vallen.
LEES OOK > Als de eerste tandjes komen… Een moeilijke fase
Naar zee
Aan het einde van je achtste levensmaand trekken we met ons gezin een weekje naar zee. We verhuizen zowat half onze inboedel als ik mijn man mag geloven. Uiteindelijk geraken we helemaal geïnstalleerd en hebben we samen een erg fijne week.
Het overvalt me soms hoe je plots zo groot geworden bent. ‘Mijn kleine baby’, fluister ik, wanneer ik met jou in de draagzak de zee tegemoet wandel.
Je slaat je grote bruine ogen naar me op en schenkt me weer je allerbreedste glimlach. ‘Mijn manneke’, zeg ik, en ik geef je een dikke zoen op je kruin.
Benieuwd naar hoe de eerste maanden van Elias verliepen? Lees hier alle eerdere dagboeken.
Over mama Saar
Saar woont in het bronsgroene eikenhout van Limburg. Ze is getrouwd met Wout en samen hebben ze twee zoontjes (Kasper en Elias) en een poes (Dorus).
De tijd waarin Saar niet aan het werken of aan het opvoeden is, houdt ze zich bezig met muziek, lezen en schrijven. Dat doet ze bijvoorbeeld op haar eigen plekje op het wereldwijde web, de blog Paardensaartje.
In het echte leven geeft ze les aan de PXL Hogeschool in Hasselt. Met veel passie en liefde voor het vak helpt ze daar kleuterleid(st)ers opleiden.
Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Daarom krijg je als jonge ouder gratis ‘Brieven aan Jonge Ouders’, een tijdschrift van de Gezinsbond boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Ook kan je je inschrijven voor onze maandelijkse nieuwsbrief die perfect de leeftijd van je kindje volgt. Schrijf je hier snel in!
Gepubliceerd op: 27/08/2018, laatste update op: 09/02/2022Tags: dagboek Elias