Dagboek Jutta: over doorslapen en de frustraties van een baby

Lieve Jutta,

Doorslapen als baby

Je bent al bijna zeven maanden in ons leven. Het valt me op dat steeds meer mensen vragen of je al kan doorslapen. Mijn antwoord is elke keer: ‘Nee’. Maar op de vraag of ik dat erg vind, is mijn antwoord ook: ‘Nee’.

Je grote zus veranderde vanaf een maand of vier in een slechte slaper. Bij jou merken we – hoewel toch een tikkeltje anders – dezelfde evolutie. Ik heb daar momenteel vrede mee.

Jij slaapt nog steeds naast mij en die genegenheid voelt waardevol voor ons allebei. Het moment dat het mij meer energie kost dan geeft, wil ik nadenken over een oplossing.

Maar dat is nu zeker nog niet aan de orde. Ooit zal je goed slapen, dat staat vast. Die zekerheid helpt me nu voldoende relativeren. Overdag doe je je dutjes trouwens prima in je bedje, dus dat zit wel snor.

LEES OOK > Hé, het is oké als je baby nog niet kan doorslapen

Babymama

Ik ontdekte dat ik een echte babymama ben en kijk een beetje op tegen de komende periode, want twee jaar geleden heb ik al kunnen ervaren dat ik de leeftijd tussen ruwweg zeven en zeventien maanden een slopende periode vind.

‘De leeftijd tussen zeven en zeventien maanden is een slopende periode’

Het is de combinatie van werken, meedraaien in een ritme alsof er thuis geen kinderen zijn en jouw planning waaraan we ons moeten houden. Jij hebt inderdaad op gepaste tijden je dutjes en je maaltijden nodig en dat maakt het bijzonder complex om eens een spontaan uitje te maken.

Frustraties

Wat het bovendien écht pittig maakt: hoe jij als baby steeds vaker op frustraties botst omdat je dingen zelf wil doen, maar nog nét niet kan. Gaande van zelf willen eten tot protest om een luier die moet ververst worden.

Ondanks het soms hobbelige parcours trek ik mij op aan je verliefde blik van herkenning, aan je eerste kusjes – groot en met véél overgave – en aan hoe jij je hoofdje nog steeds in mijn oksel wil begraven als we knuffelen. Ik blijf je mama, voor altijd, en dat besef sijpelt zachtjesaan binnen.

Met het oog op opnieuw gaan werken over een paar weken, ben ik zo dankbaar om alle tijd die we al samen hadden. Dat neemt niemand ons nog af, lief, blij ei van mij.

LEES OOK > Als je baby boos is: hoe pak je dat aan?

Liefs,

Mama Annelies

(Geel, oktober 2020)

Over Annelies

Annelies is leerkracht en mama van Ellie en Jutta. Voor ‘Brieven aan Jonge Ouders’ schrijft ze elke maand een dagboek over Jutta. Die dagboeken kan je hier allemaal terugvinden. Volg Annelies ook via Instagram of via haar blog.

Foto’s: Annelies Gilis

Met een baby in huis ziet je leven er een pak anders uit. Daarom krijg je als jonge ouder gratis ‘Brieven aan Jonge Ouders’, een tijdschrift van de Gezinsbond boordevol herkenbare verhalen en boeiende weetjes. Ook kan je je inschrijven voor onze maandelijkse nieuwsbrief die perfect de leeftijd van je kindje volgt. Schrijf je hier snel in!

Tags: Dagboek Annelies